Op naar Dresden, op naar onze welverdiende rustdagen ;-)

Het had vannacht zo hard geregend dat het er vanochtend bovenop de berg gewoon mistig van was. We hebben heerlijk geslapen, ondanks het enorme onweer van vannacht. Ik denk dat het nodig was na alle inspanningen en wat korte nachtjes veroorzaakt door van alles en nog wat (fazanten en treinen enzo). We zitten alweer vroeg op de fiets terwijl de zon alweer door de wolken prikt. We mogen beginnen met de enorme afzink waar we gisteren tegenop geworsteld zijn. Kees dendert vrolijk naar beneden maar ik doe het wat voorzichter. Het wegdek is nat en er ligt behoorlijk wat rotzooi uit de bomen geregend op de weg.

We fietsen naar het pontje en zien tot onze verbazing het pontje vanaf de andere kant van de Elbe de andere kant uitvaren. Nou dan fietsen we maar naar de brug. Een eind verder in het dorp legt het pontje alsnog aan en kunnen we aan boord. Hij vaart wel weer terug naar zijn oorspronkelijk startplaats maar dat levert ons maar een kilometer of 2 extra op. We vinden het wel een relaxte start van onze dag, het pontje over de Elbe. Het wegdek is goed en we hebben maar 46km voor de boeg. We doen het rustig aan. Het is vroeg en we kunnen om 2u pas in ons appartement in Dresden dat we voor 3 dagen gehuurd hebben. En alweer zeggen we tegen elkaar dat het zo mooi is onderweg. Je ziet het allemaal zoveel beter op de fiets en lijkt er ook intenser van te genieten. We komen onderweg weer in allerlei mooie plaatsjes en stadjes. Gelukkig moeten we die ook wel in omdat langs de route alle koffietentjes nog gesloten zijn.

Kees heeft geen benen vandaag en daar kunnen zelfs een stuk appeltaart en pruimenvla niet aan helpen. Met mij gaat het gelukkig een stuk beter. Er staat een straffe wind op kop en ik krijg voor de eerste keer in jaren groen licht om kop te trekken. We moeten op een aantal plaatsen het spoor passeren en daarvoor moet je echt ruim de tijd nemen. Soms sta je wel een minuut of 5 te wachten voordat spoorbomen weer opengaan en soms moet de trein nog komen maar veiligheidshalve zijn wel alvast de bomen naar beneden. Maar ja, dit is Duitsland he. Dat is ons een paar jaar geleden ook al opgevallen. Alles en iedereen fietst hier met een helm op en bij veel fietspaden hangt een bordje dat er geen winterdienst is en dat befahren dus auf eigener gefahr ist....Wel met een grote pot bier op achter het stuur om daar met 200 km/u over de autobaan te razen maar voor de rest is het toch, veiligheid voor alles.

Hoe dichter we bij Dresden komen, hoe mooier en grootser de huizen op de oever van de Elbe worden. Ze veranderen van landhuizen in paleizen en kastelen. We kunnen ons niet herinneren ooit zo’n grootse entree van een stad te hebben gezien. Op een of andere manier oogt het Frans, Versaille-achtig.

We doen een watertje en een espresso op een terrasje aan de Elbe op een kilometer of 2 van onze bestemming in Dresden. Ik zie dat ik een appje heb van de eigenaar waarin hij aangeeft dat het appartement klaar is. Ik app hem terug dat we op 2 km van zijn huis zitten en nog even met de pont naar de andere kant van de Elbe moeten. Met de navigatie app fietsen we recht naar het appartement waar we door onze huurbaas via de parkeergarage binnengelaten worden. Dat is fijn, de fietsen staan ook veilig opgeborgen. We hebben een lekker licht en ruim appartement van alle gemakken voorzien. De eerste wassen zijn al gedraaid en gedroogd. We kunnen weer schoon op pad vrijdag als we weer verder gaan. We hebben onszelf gekieteld en ons 3 dagen Dresden cadeau gedaan.

Even lekker de toerist uithangen, niet fietsen, uitrusten, bijkomen en de billen pamperen!