De Noordzeekust

Dwars door Amsterdam fietsen was een belevenis. Denk niet dat ik verteld en duidelijk gemaakt krijg hoe anders je een stad ziet en beleeft als je er doorheen fietst met je hele hebben en houwen op je fiets. Tis leuk en fijn. Zie ook hele stukken van Amsterdam waar ik nog nooit geweest was en die ik nog niet gezien had. Staan we middenin Amsterdam samen een beetje op de kaart en de app te kijken of we nog wel goed zitten op onze knooppuntenroute, kijk ik even op, zie ik aan de overkant van de straat de Bever Sport. Laten we die nou net nodig hebben met ons kapotte matje. Ik zeg Kees gedag en loop naar de overkant van de straat. Even later sta ik met, een als het goed is, zelfde matje als vanmorgen in de kliko is gegaan in Monnickendam, weer buiten. Hoera! Als we willen, kunnen we in ieder geval weer kamperen. 

Een paar jaar geleden waren we al eens in Haarlem voor een “stedentrip”. Tis een erg leuke stad en we hebben vanochtend op de valreep een fijn appartement geregeld. We doen wat boodschappen voor ons avondeten en zijgen daarna lekker op een terras neer. Lekker onder de luifel en de parasol. Er is immers alweer een hoop lelijk weer voorspeld. En dat komt uit. Even later regent het cats and dogs! Ook als we weer thuis aan het koken zijn, valt het er goed uit. Fijn als je weer bevestigd wordt in het overslaan van de camping vanwege de weersvoorspellingen. Ook alweer zowat. Morgen gaan we richting Wassenaar. Overdag voorspellen ze lekker weer maar in de avonduren en ‘s nachts en de dag erna weer niet. Camping in gedachten maar met dat weer daarbij in gedachten, toch maar niet. Toch maar weer op zoek naar iets anders. Tsja en om dan in Wassenaar in een hotel te gaan zitten, dat vonden wij niet zo’n aanlokkelijk idee. Een beetje op de kaart gekeken, Leiden was een goed alternatief. En zo kwamen we aan het eind van de dag in het Golden Tulip in Leiden terecht.

Maar niet nadat we een hele dag echt door prachtig Nederlands duinlandschap hebben gefietst. Mooi weer en mooie landschappen. Een heel erg breed duinlandschap strekt zich uit tussen bebouwd Nederland en de Noordzee. We fietsen eerst langs Zandvoort. Wat een mooi en authentiek badplaatsje. Mooie oude, vooral houten huizen, vaak met een prachtige houten veranda ervoor. Wat zullen die mensen blij zijn met het binnenhalen van de Formule 1......not, denk ik. Daarna het oerlelijke Noordwijk en even daarna het nog lelijkere Katwijk. Inmiddels zitten we in Zuid Holland en dat oogt wat anders, moet ik zeggen.

Terwijl we Katwijk in fietsen en tegen elkaar zeggen dat het tijd is voor een broodje, fietsen we een wandelaar/trekker met grote rugzak achterop. Terwijl we de fiets neerzetten bij een bankje, komt hij ons weer voorbij gelopen en spreekt ons aan. Of we Forest Gump kennen. Natuurlijk kennen we die zeggen we. Hij zegt dat hij Forest Gump is. Hij is al 10 jaar te voet onderweg. Heeft inmiddels 3x keer (!) Europa rondgelopen, 83.000km afgelegd en 33 paar schoenen versleten. Het is een Fransman. We raken aan de praat. Nou ja, aan de praat. Zoals Kees later zal zeggen, de man is vooral een zender, niet echt een ontvanger. Hij vertelt over het hoe en waarom van zijn voettocht en hoe hij dat allemaal doet zonder een sou op zak. Op het bankje naast ons zit een wat ouder echtpaar waarvan de vrouw vol aandacht met het gesprek meeluistert. De Fransman werd 10 jaar geleden door zijn vriendin verlaten, toen heeft hij haar zijn horloge gegeven en gezegd: “Als jij het horloge neemt, neem ik de tijd....” over filosofisch gesproken. Hij liet ons op zijn tablet zien welke kranten en omroepen er al over hem en zijn voettocht gepubliceerd en uitgezonden hadden. Het was indrukwekkend. Dat was ook precies hoe hij zijn voettocht goeddeels financierde. Met het geven van interviews kreeg hij links en rechts wat geld. Verder sliep hij in kerken, kloosters en bij mensen thuis. We wensen elkaar uiteindelijk goede reis en hij loopt weer verder. Inmiddels worden we aangesproken door de mevrouw op het bankje naast ons. Ze wilde ook weten waar wij vandaan kwamen en waar wij naartoe gingen. Wij verteld over Praag, het Reuzengebergte in Tsjechie, Dresden, Hamburg enzovoort. Zij onder de indruk. Ze dacht dat we daarom aan de praat geraakt waren met de Fransman, maar die Fransman had geen idee. Die heeft alleen over zijn eigen voettocht verteld en niet gevraagd naar onze reis. Dat vond de mevrouw wat vreemd. Later kwam onze fietstocht naar Istanbul ook nog ter sprake. De mevrouw raakte echt helemaal van haar a propos. Ik denk dat ze nu nog aan de telefoon hangt met haar kinderen om te vertellen over die Fransman die 83.000km gelopen heeft en die 2 gekke Hollanders die naar Istanbul waren gefietst en nu van Tsjechie naar huis fietsen. Ze was echt enorm onder de indruk. Wij ook wel hoor, van de 83.000km van de Fransman. Wij zitten inmiddels op de 2399km.

Later bij een heerlijk etentje in Haarlem bij de Koekop (discussie tussen Kees en mij of het Koek Op (volgens Kees) of Koe Kop (volgens mij) over dat we dit soort ontmoetingen deze reis minder hebben dan de vorige reis. We denken dat het komt omdat de de langeafstandsfietser tegenwoordig steeds vaker een elektrische fietser is. Die ook nog eens niet naar de camping gaat. Ze fietsen light, hebben allen twee tasjes achter. Ze zijn van top tot teen ingepakt (warm zullen zij het niet krijgen van het tegen de wind in worstelen) en ze gaan altijd full speed ahead en kijken er vaak bij alsof fietsen echt  ‘serious  business’ is. En, zoals ik al zei, je komt ze dus ook niet tegen op de camping.

Overigens zijn we op weg naar Leiden wel door Wassenaar gefietst. We waren allebei verrast door het mooie oude centrum. We hadden eigenlijk een grote villawijk verwacht (vraag me niet waarom). We zijn te kort in Leiden geweest. We hebben alleen een terrasje aan het water gepakt, naar een Belgisch biercafe geweest en vervolgens dus naar de Koe Kop (ik heb het nagevraagd :-) ). Daar hebben we alweer heerlijk gegeten. Toen we terug liepen naar het hotel begon het net voorzichtig te druppen. Nou, dat was vanochtend wel anders. Dit was echt “raining cats and dogs”. Pijpenstelen. Nadat we de fietsen uit de parkeergarage hadden gehaald, allebei maar de regenjas aangetrokken. Toen weer richting Wassenaar gefietst, daar moesten we weer op de LF Noordzee 1a terecht zien te komen. En het zeek er echt gewoon uit. Terwijl we bij Wassenaar de duinen weer in fietsten, zagen we boven zee strepen lichtere lucht. Dat zou fijn zijn als het wat op zou klaren. Dat deed het gelukkig vrij snel daarna. Terwijl we in het volgende onooglijke dorp (Kijkduin) een espresso deden, klaarde het op. Regenjassen weer uit en de duinen weer verder in. Mooi, mooi, mooi. Weliswaar zie je in de verte al de kranen van het havengebied van Rotterdam al liggen, het duingebied is mooi. Totdat weer verpest wordt door enorme kassen. Niet meer mooi, mooi, mooi. Hoek van Holland is onze bestemming vandaag. Morgen gaan we met een pontje over naar de Maasvlakte om van daaruit naar Barendrecht te fietsen.

We zijn begonnen in Groningen. Vervolgens de Noordzeekust en een stuk van de IJsselmeerkust van Friesland. Nu hebben we een stuk IJsselmeerkust en Noordzeekust van Noord Holland gedaan en een groot deel Noordzeekust van Zuid Holland. Morgen volgt nog een stuk Zuid Holland langs de Maas. Ik moet eerlijk zeggen dat Noord Holland mijn hart toch wel gestolen heeft. Los van de mooie landschappen en de mooie stadjes, heeft het een levendigheid die mij (ons) aanspreekt. Dat hebben we tot nu toe in de andere provincies minder gezien en geproeft.

We hebben in Hoek van Holland weer een Vrienden op de Fietsadres. Het is zo mooi, de enorme gevarieerdheid van adressen waar je dan terechtkomt. Zaten we afgelopen maandag nog in de deel van een heel erg mooie grote boerderij, nu zitten we op de boven verdieping van een ieniemienie arbeidershuisje. De man heeft gewoon zijn hele bovenverdieping verbouwd met behulp van vrienden waardoor er gewoon twee appartementen in 1 huis zitten. Beneden woont hij zelf en boven verhuurt hij. Vaak aan Vrienden op de Fiets maar soms ook voor langere termijn voor mensen die in de sores zitten. Als je aan gefietst komt, denk je, waar gaan wij in godsnaam terecht komen. Maar als je het steile trapje op bent, sta je ineens in een zonovergoten, ruim appartement, voorzien van alle gemakken. Mooi hoor. De man heeft wel een keer of 10 verteld hoe ‘groots’ (trots) hij is op zijn appartement. Logisch.

Na een heerlijke dut vanmiddag terwijl het buiten een oordeel onweerde en regende (we hadden het nodig blijkbaar), lopen we naar de haven om te kijken hoe het zit met het pont. Daarna raken we op het terras (achter het glas want het stormde en waaide dat het een oordeel was) aan de praat met Daan. Man van 63 die al vanaf zijn 16e bij Stena Line werkt en eigenlijk onderhand wel met pensioen wil. Daar kunnen wij ons wel iets bij voorstellen. Werken in het weekend en in de avonduren. Dit zijn toch echt de mensen die voor een ‘vroeger’ pensioen in aanmerking zouden moeten komen.