Door met de stedentrip

Deden we gisteren Enkhuizen en Hoorn, vandaag staan Edam, Volendam en Monnickendam op de planning. Ik denk dat de hele wereld deze plaatsjes al heeft gezien maar Kees en ik hebben nog niks van dat al gezien. En we worden weer verrast. Eerst door Edam. Alweer zo’n mooi geconserveerd plaatsje aan het IJsselmeer. Hele mooi, oude en kleine huisjes. En behalve dat de fanfare een aardig nootje meeblies in vol ornaat en er mannen met kazen rondsjouwden op een klein plein, weinig folkore en trellel. Vooral veel mooie straatjes met mooie huisjes en allemaal zo strak in de lak, dat je iedere schilder hier zo mee naar huis zou willen nemen. 

Via de IJsselmeerdijk door naar Volendam. Dat is echt maar een wippie, Edam en Volendam liggen eigenlijk tegen elkaar aan. En hoewel je in Edam ook al wel moest fotograferen om de Japanners heen, is het in Volendam nog een paar graadjes erger. De boulevard, pal aan het IJsselmeer met allemaal mooie pandjes maar waarin alleen maar trellel verkocht werd (houten tulpen, klompen, truien en t-shirts enzo) wordt echt overlopen door toeristen. Japanners, Russen, Amerikanen en Turken en wat zo allemaal nog meer). Je kunt er over de koppen wandelen. Het was onze aanfietsroute dus het vergde wat stuurmanskunst om daar doorheen te komen, fietsend met 20kg bagage. Toen we wat later op een terras zaten om een koffietje te doen kwam de mevrouw van TNT Post aangefietst en moest ook wat afleveren bij het adres waar wij zaten. Ze verzuchtte met een lekker vet Amsterdams accent: “Wat is dit toch een KUTstraat”. Nou, ik kan er me wat bij voorstellen als je hier iedere dag doorheen mag met je volbepakte postfiets.

Als je even Volendam in loopt, weg van de hoofdstraat, zie je overigens nog steeds dat het een mooi dorp is. Vanuit Volendam gaat voor ons het steven richting Monnickendam. Maar net voor Monnickendam hebben we een camping uitgezocht. Het gaat wat beter met de rug van Kees en het weer is erg lekker dus hebben we er trek in om ons tentje weer op te zetten. Doel was Katwoude. Een ieniemienie plaatsje net voor Monnickendam.

Een heuse boerencamping met koeien buiten en in koeienstallen en geiten en al. Een klein veldje voor de tentjes en de rest voor de campers en de caravans. Een bijzonder enthousiaste mevrouw die ons de plek en de wasmachine wees. En sanitair waar een 5-sterren camping de vingers bij af zou kunnen likken. We delen het tentenveldje met 2 andere fietsers. Een Belg en zijn Oostenrijkse vriendin.  Een bijzonder vriendelijke spraakwaterval. De Oostenrijkse vriendin sprak en verstond inmiddels ook een aardig woordje Belgisch/Nederlands. Maar ja, dat kan ook haast niet anders met zo’n spraakwaterval als relatie. Voordat de tent stond, hebben we al een uur staan te ouwehoeren. Daarna nog even totdat de was klaar was en we Monnickendam in konden. Alweer zo’n mooi plaatsje. We hebben al heel wat van de wereld gezien en zijn blij dat Nederland ons toch nog versteld kan doen staan met mooie landschappen en steden en dorpen. Ik was bang dat het na Tsjechie en Duitsland toch een beetje over zou zijn met de verwondering en bewondering. Maar dat is niet waar gebleken. We struinen er een tijdje rond en doen er onze boodschappen. Terug op de camping, koken we ons potje op de picknicktafel die we delen met het Belgisch/Oostenrijkse stel (Robbie en Anitsja voor de volledigheid). Zij koken er ook hun potje. Tijdens het eten gaat het gesprek volop verder. Gesprekstof te over. Niet alleen over fietsen en fietstrips maar ook over verschillen tussen landen en volkeren. Robbie, de Belg, is dol op Nederland en de Nederlander. Hij zou er niet kunnen wonen, maar hij kan zich geen land voorstellen waar het fijner is om op vakantie te gaan. “De Nederlanders”, zegt hij “die hebben altijd vakantie of maken er een feestje van”.... Tsja, en na onze ervaring in Duitsland met de Duitse (veelal gesloten of nog gesloten horeca)  kunnen we dat maar moeilijk ontkennen. Het is wel apart. Een Belg die ons land staat op te hemelen en wij die er allemaal kanttekeningen tegenover stellen. En als wij aanhalen dat Belgie (in ieder geval de Belgische steden zoals Leuven, Mechelen, Brugge enzo) ook zo gezellig zijn, is dat volgens hem helemaal niet waar. Afijn, we hebben een middag en avond gezellige klets met ons 4en in het Belgisch/Duits/Nederlands. 

We hadden ons best verheugd op een nachtje tenten maar dat viel aardig tegen. We stonden tegen de koeienstal aan en dat bracht ook nog wel wat reuring teweeg. De ganzen in het waterland (we zitten hier in Waterland) slapen niet. Er is echt een voortdurend gegak. Maar, niet in de laatste plaats omdat 1 van onze matjes lek bleek te zijn. Het was het matje waar Kees op begonnen was maar na de eerste wc-gang, heb ik tegen Kees gezegd dat hij maar op het goede matje moest gaan liggen. Hij loopt al krom van de rugpijn en dat zal van zo’n lek, leeg matje niet beter worden. Dus ik op dat lekke en lege matje. Op de rug en de buik lukt dat nog wel, maar de zij, wordt een ander verhaal. En heel erg warm, krijg je het ook niet van een lek matje. Als er al twijfels waren over de camping in Haarlem (ons doel van vandaag), dan werden die wel weggenomen door het lekke matje. In alle vroegte vanuit de tent op dat lekke matje maar even een appartement geregeld in Haarlem. 

Na het opbreken van de tent richting Amsterdam. Hemelsbreed maar 10km verder maar via een erg mooie weg, Amsterdam in gefietst. Eerst door Monnickendam, toen de dijk op, langs het Markermeer, het Gouwmeer en vervolgens het IJmeer, langs Uitdam naar Amsterdam. Uitdam, aan oostkant van Amsterdam en het IJ, een heel erg mooi dorpje met voornamelijk houten, kleine huisjes. Nou dat is pas een mooie buitenwijk van Amsterdam! Vervolgens door Amsterdam Noord dan over het IJ, door Watergraafsmeer, Amsterdam Zuid, Amstel, Bos en Lommer en Sloterdijk, Amsterdam weer uit, via Spaarnwoude, Halfweg naar Haarlem. We vinden het allebei erg leuk om zo op de fiets Amsterdam ‘te ontdekken’. We zijn hier allebei al best vaak geweest, maar toch blijkt dan weer, dat je zelfs zo’n stad met totaal andere ogen bekijkt, als je er op de fiets doorheen crosst. Ook kom je op totaal andere en onbekende plaatsen als je er op de fiets doorheen gaat. 

We doen een terrasje in het Vondelpark natuurlijk maar even later toch ook weer omdat de lintworm toegeslagen heeft. In Halfweg op een terrasje doen we een kleine lunch. Daar zien we wat Schiphol doet met zijn omgeving. Het gaat echt helemaal nergens over. Een niet aflatende stroom van vliegtuigen vliegt pal over het terras in Halfweg heen. En niet echt op grote hoogte. Au contraire zelfs, de wielen van het landingsgestel raken nog net het dak van de parasol niet. Fijn als de overheid je huis dan wellicht geluiddicht maakt. Wel ook even de rest van de zomer binnenblijven......