Verder de Bourgogne in

We hebben, min of meer noodgedwongen door het weer, een rustig rustdagje in Beaune. Het wil ook hier maar niet ophouden met regenen. We lezen wat, doen boodschappen en kopen ook een parapluie. Ons appartement ligt echt prachtig midden in het centrum van Beaune en het is zo’n mooie oude Cour en is bijzonder comfortabel. Het enige dat er aan ontbreekt is een parapluie. Uiteindelijk lopen we na de lunch als het wat minder regent naar buiten. We wisten al dat Beaune een hele mooie en ook wat chique stad is. We waren er in 2017 al eens een paar dagen, toen op de camping omdat het toen wel wilde zomeren. Veel foto’s maken we vandaag niet. Het oogt allemaal wat desolaat in dit weer. Er lopen wel toeristen rond maar lang niet zoveel als in 2017. Er zijn ook best veel cafe’s en restaurants zijn gesloten. Of dat definitieve sluitingen zijn, is niet duidelijk maar het oogt altijd wat minder gezellig. We doen een theetje en een espresso op een overdekt terras. We willen niet om 2 uur ‘s middags al aan de alcohol beginnen. Later op de middag doen we dat natuurlijk wel. Lekkere wijnen hebben ze hier maar het is veel te duur om je hier een stuk in je kraag te zuipen. 

We vertrekken de volgende dag rond 9uur. Het is nog steeds grijs maar het is gelukkig inmiddels droog. We fietsen de stad uit en zitten bijzonder snel tussen de wijngaarden. We klimmen wat en toeren Meursault binnen. Een heel erg mooi, ook weer erg chique, wijndorp. Ik was er al eens maar herken er maar weinig van. We komen buiten in de wijngaarden onze fietsvrienden op weg naar de Middellandse Zee weer tegen en kletsen volop. We groeten elkaar en voorspellen dat we elkaar wel weer zullen gaan zien. Het landschap verandert voortdurend. We fietsen van de wijnranken naar de velden met (inmiddels bloeiende) zonnebloemen. Vervolgens komen we weer op een pad langs een kanaal terecht waar we een IJsvogeltje zien vliegen. Vervolgens fietsen we kilometers door dichte bossen. Deels onverhard. En uiteindelijk komen we op een Voie Verte terecht. En gelukkig is inmiddels de zon gaan schijnen. Kilometers lang volgen we een oude spoorlijn die is omgetoverd in een prachtig fietspad. De oude stationnetjes die je overal passeert verraden dat het een oude spoorlijn is. Het voordeel van zo’n fietspad is dat het wel stijgt maar nooit meer dan 2%. We hadden er in Vlaanderen ook al een.

Het is alweer prachtig. We passeren prachtige landgoederen en hele mooie dorpjes en stadjes. Inmiddels met gelukkig wat meer ‘ leven’  onderweg. Het is wel weer een fikse etappe vandaag. Gepland was eigenlijk om 70km te fietsen. Het werden er uiteindelijk 89km. Daar verbazen we ons wel een beetje over. We volgen precies de route zoals die door Paul Benjaminse is beschreven en zoals door mij in GPS is gedwonlad en dankzij die navigatie app fietsen we ook heel weinig verkeerd, maar toch valt het nogal eens anders uit. En meestal met meer kilometers. We gaan kamperen in Cluny want er wordt nauwelijks regen voorspelt. Nog geen 1mm. We zoeken een plek uit en blijken naast een stel, ook fietsers, uit Eindhoven een plekje te hebben uitgezocht. Er wordt volop gekletst dus het duurt even voordat de tent staat. We wachten even met de matjes en de slaapspullen omdat de bodem nog nat is. Ik ga douchen en hoor terwijl ik onder de douche sta dat het buiten weer hoost. Afijn, so much voor 1mm 🙄. Toen ik buitenkwam zat Kees met zijn stoeltje onder de bijzonder ruime overstek van het douchegebouw te schuilen en had van de hoosbui een een filmpje gemaakt. Toen hij ging douchen ben ik toch maar de tent ingekropen om de matjes op te blazen en het bed te dekken. Terwijl ik daarmee bezig ben raast de zoveelste TGV voorbij op het naastgelegen spoor. Dat lijkt geen rustig nachtje te gaan worden. We liggen op de lijn Brussel/Lyon en daar rijden er wel wat.

We hadden al afgesproken om het stadje Cluny in te lopen en daar een hapje te eten. Geen gedoe met koken in de regen. Cluny blijkt ook alweer een bijzonder mooi stadje te zijn. We kijken eerst wat rond en gaan vervolgens wat eten. Binnen, voor het open raam. Geen zin om bij een eventuele nieuwe stortbui onder een lekkende parasol of luifel te zitten. Het is lekker. Als we terug zijn op de camping, gaan we op een picknickbank bij het wasgebouw zitten om wat te lezen en te schrijven. Daar is weinig van gekomen, onze Eindhovense buren schoven bij ons aan en het was erg gezellig. Heel laat gingen we toch niet naar de tent, ook zij waren moe van hun fietsinspanningen. Maar ja, slapen dat wilde dan weer niet heel erg op deze camping. Niet alleen de voortdurend langsrazende TGV maar ook een afgestoken vuurwerk in Cluny hielden ons uit de slaap. Dat werd een gemankeerd nachtje. En dat ook nog met de wetenschap dat we flink wat klimkilometers voor de boeg hadden. We fietsen de Rhones-Alpes in. Dus dan weet je het wel.