Verdun

En toen stonden we uiteindelijk na een lange en toch ook wel zware dag op de fiets voor de poort van het door ons geboekte (en betaalde…) appartement. Ik had een hele instructie ontvangen waar het sleutelkluisje was, wat daarvan de code was en waar we de fietsen neer konden gaan zetten. Staan we daar voor de brievenbussen, vinden het sleutelkluisje en wat blijkt, geen sleutel in het sleutelkluisje. De host had gemaild dat als we iets niet konden vinden we altijd konden bellen. Aldus gedaan. Een messenger service. Nog maar eens geprobeerd. En nog maar eens. Een mailtje gestuurd via de Airbnb-site. Even naar de locatie gelopen waar we onze fietsen zouden kunnen gaan stallen in de hoop dat ze de fout hadden gemaakt om daar in het sleutelkluisje 2 sleutels te leggen. Maar helaas, dat was geen sleutelkluis maar gewone een code-apparaat waarmee ik de garage kon openen. Inmiddels allebei het kookpunt bereikt en nog een keer gebeld. Weer geen respons. Verdun is niet supergroot en heeft dus ook niet zo heel veel accomodaties. De booking.com app geopend en gezocht. Dat viel nog niet mee om voor diezelfde avond/nacht iets te vinden. Weer op de fiets gestapt en vloekend en tierend richting hotel gefietst. Zo’n beetje het meest poche hotel middenin het centrum van de stad. Kees in de receptie zijn verhaal gedaan (ons Frans wordt er steeds beter op 🤓) en daar hadden ze nog een kamer voor ons. Een balzaal met een enorme badkamer met vrijstaand ligbad en een enorme losse stortdouche waar we samen onder konden staan en dan ook nog  allebei echt onder de douche staan. Na zo’n dag met zo’n enorme domper moet je jezelf ook echt even kietelen. Terwijl Kees bij de receptie bezig was, heb ik al via de telefoon een klacht ingediend bij Airbnb over de non-host in Verdun. Je moet je toch ergens op afreageren. Ook nog eens een heel boos mailtje aan de host zelf gestuurd. Met de boodschappen voor het avondeten kunnen we nu natuurlijk niks. We gaan dan, afgepeigerd als we zijn, om een uur of 9 de stad in om op een terrasje heerlijk te eten. We hebben de receptionist om advies gevraagd en dat was een goed plan. De voor het avondeten gekochte steak en de zak rucola laten we achter in de hotelkoelkast. Hopelijk wordt de hotelpoets daar gelukkig van. We kijken het staartje van de voetbalwedstrijd Spanje-Italie en gaan eigenlijk te snel na het avondeten slapen. Niets aan te doen. Te moe om nog wakker te blijven. Even wakker geweest om 6uur, ons omgedraaid en weer verder geslapen tot 8 uur. Dat is wel echt uitslapen voor onze doen. Heerlijk.