Op weg naar Spindleruv Mlyn

4 juni 2019 - Dvůr Králové nad Labem, Tsjechië

We zouden rond half 10 opgehaald worden en omdat de transfer van 90km verderop moet komen, werd geduld gevraagd met ongeveer een uur speling. Dat snappen we, zeker als je in de spits Praag in moet rijden. We melden bij de receptie dat we opgehaald gaan worden en geven het telefoonnummer van Kees door zodat we gebeld kunnen worden. Daarna gaan we op het pleintje voor ons hotel bij de bibliotheek zitten. De bibliotheek die we gisterenmorgen toch nog even bezocht hebben en erg mooi is.

9F035F04-8886-4726-9816-A5BF240337A32858F266-A585-4671-ACEA-7423CDDA016A

Terwijl we de eersten stoeten toeristen al achter de gids aan lopend voorbij zien trekken, grappen we tegen elkaar dat Japan inmiddels toch zo goed als leeg zou moeten zijn met al die Japanners in Praag. Al rond 9u zien we een sportief uitziende jongen met een klembord onder zijn arm richting ons hotel lopen. Ik spreek de hoop uit dat dat onze lift gaat wezen. Twee tellen later gaat de telefoon van Kees. Het is inderdaad onze lift. Das heel fijn, zo lekker op tijd. We lopen naar de tuin van het hotel waar onze fietsen geparkeerd staan en Radomir (onze chauffeur) laadt de fiets van Kees met bijzonder veel zorg achterin de bus. Daaromheen gaat de bagage zodat die met de toegevoegde spanbanden goed klemvast staat. De mijne gaat achterop. Voordat we in de bus stappen krijgen we allebei een flesje water en een flesje Sekt, cadeautje. Voordat we goed en wel Praag uit zijn, met bijbehorende voorsteden, zijn we al bijna een uur verder en zit ik al te slapen. Dat doe ik bijna een uur en ik word wakker als we al door een heuvelachtig landschap rijden. Het ziet er mooi uit. Korenvelden met klaprozen en kleine dorpjes. 

 Tsja, en dan sta je na 2 uur rijden, aan het begin van de zomer in een wintersportoord en dat doet dan op een of andere manier toch altijd een beetje desolaat aan. Overal borden waar met grote letters op wordt geadverteerd voor skiverhuur en skilessen. En de bossen op de bergen om ons heen gespleten door skipistes en stoeltjesliften. Zelfs de sneeuwkanonnen en de veiligheidsnetten staan en hangen er nog. Ik voel me hier als fervent skiliefhebber toch wel een beetje schuldig over. Nu zien we met eigen ogen wat we met onze winterse hobby in het zomerse landschap aanrichten. We scoren bij een klein supermarktje een paar broodjes en wat gesneden en eten die op een bankje aan de Elbe op. Die hebben we nu dus voor eerst gezien. Nadat we ingecheckt zijn bij ons hotel (Kees heeft voor een appel en een ei een kamer gescoord bij het Savoy hotel) waar we bijzonder hartelijk welkom werden geheten en onze fietsen naar Schiraum in de kelder mogen. Die van mij gaat in de lift en die van Kees wordt door Kees samen met een behulpzame receptionist de trap af gedragen. Die staan in ieder geval veilig. We trekken de bergen in. Nog maar eens een stukje wandelen. Tis ook hier weer erg mooi ook al worden de bossen af en toe doorsneden door pistes en stoeltjesliften. Uiteindelijk wandelen we het laatste stukje via de piste naar beneden. Dat is nog best stijl zo al met al. 

We hebben een aanbieding voor een 2 gangen diner voor weinig in het restaurant van de Savoy en dat doen we dan ook maar. Wanneer komen we anders in het Savoy, zal ik maar zeggen ;-) Wel lekker hoor, vakantievieren buiten het hoogseizoen. Dan loop je nog eens tegen een leuke aanbieding aan. Het eten is heerlijk. We horen de ober tegen een bijzonder luidruchtige Duitse hotelgast vertellen, dat ze voorheen een Michelinster hadden maar dat ze daar afstand van hadden gedaan. Dat proef je ook echt wel. 

Onze kamer is een balzaal met in onze vestibule de toegang tot onze badkamer. De kamer is ‘s nachts aardedonker. Dat is best lastig als je naar de wc moet en vervolgens op de tast je weg moet zien te vinden. Daar wordt je wel een beetje wakker van :-(. Gelukkig sliepen we uiteindelijk tot een uur of 7 en heb ik dus toch mijn uurtjes wel gemaakt. Na het ontbijt volgde het pakken van de fietsen. Overigens vroeg dezelfde receptionist als die gisteren die fiets naar beneden droeg en die de fiets vandaag weer mee naar boven droeg, hoe laat onze transfer voor de bagage zou komen. Hij leek een tikkie ontsteld toen Kees tegen hem zei dat we die zelf op de fiets mee zouden gaan nemen.

Foto’s

3 Reacties

  1. Anita Geerings:
    4 juni 2019
    Een lekker luxe begin; goed geregeld!
  2. Elly:
    4 juni 2019
    Leuk om een beetje mee te reizen :)
  3. Esther van de Waterbeemd:
    10 juni 2019
    Een late reactie van mij🙄
    Maar t is weer echt n reisboek wat we mogen lezen!
    Xxx