Op weg naar Emilia Romagna

Maar eerst natuurlijk even over Pistoia. Wel Toscane maar zo compleet anders als de andere Toscaanse steden en dorpjes die we onderweg hebben gezien. Het ligt sowieso niet tussen de heuvels en al helemaal niet op of tegen een berg. Dus deze bestemming hebben we zonder duw-en trekwerk kunnen bereiken. En ook is  er bij binnenkomst een groot park waar we ons meteen hebben neergevlijd omdat we dachten dat we nog niet in ons appartement konden.

Maar het heeft ook een oude binnenstad. Eentje die ook weer heel anders is dan de andere Toscaanse binnensteden die we hebben gezien. Wel wat nauwe straatjes en steegjes maar niet heel veel. Vooral ook veel grote en open pleinen met grote, voorname gebouwen. En brede straten. Apart wel omdat het hier toch al heter is doordat het niet tussen de heuvels ligt en dan vervolgens ook  nog wat warmer wordt door die grote pleinen en brede straten. Maar het was wel een leuke en gezellig stad met veel volk op straat en gezellige kroegjes en restaurantjes en leuke winkeltjes. 

Alweer goed geslapen in ons volgende fijne appartement. Zo’n groot jaren 70/80 gebouw met onderin een grote hal. Die toen we gisterenavond thuiskwamen door één van de bewoners werd gebruikt als hardloopbaan. De man rende er gewoon zijn rondjes binnen omdat het buiten nog veel te warm was. Best vindingrijk vonden wij. 

Vanochtend eerst even de stad in voor een espressootje. De taxi zou toch pas om 10u komen. Best spannend, vind ik altjid, dit soort afspraken in het buitenland. Maar toen ik om 5 voor 10 buiten stond met 2 volbepakte fietsen en Kees nog even naar boven was om de sleutel weg te brengen, was hij er al. Hij schrok wel van het formaat van de fiets van Kees en vond eigenlijk al dat het niet kon. Ik hem verteld dat je die fiets ook korter, dus kleiner kunt maken. Gezegd dat we de bagage wel op de banken konden leggen en de fietsen achterin. Hij vond het maar zo zo. Uiteindelijk nog even met ons 3en gediscussiēerd over of het wel of niet kon maar gelukkig begon hij de achterste stoelen naar voren te klappen en hebben we de fietsen uiteindelijk bovenop de bagage gelegd. 

De taxichauffeur was het met ons eens dat de klim naar Le Piastre 15km verderop echt troppo was. En dat hebben we met eigen ogen kunnen zien toen we er naartoe reden. Te smal te steil. Bovendien was de weg ook te druk voor fratsen als de fiets naar boven duwen. Met de taxi waren we er in een half uurtje. Ik denk wel dat wij er met de fiets/te voet een uur of 4 over zouden hebben gedaan.

En toen met de fiets richting Porretta Terme, een kilometer of 30, onze bestemming voor vandaag. Je zit ook echt meteen vol in de bergen, de Apennijnen om precies te zijn. In de regio die kort geleden zo enorm is getroffen door een fikse watersnood met ook doden ten gevolg. We hadden een appartement geregeld en de gastvrouw had als tip gegeven om alvast in Porretta Terme boodschappen te doen omdat het nog wel een stukje de berg op was. Wij natuurlijk geluisterd en flink boodschappen gedaan voor 2 ontbijten, 1 lunch en 1x avondeten. We blijven wel 2 dagen maar morgen is het Kees zijn verjaardag en gaan we uit eten. Zitten we even later in een parkje aan de rivier een frisje te doen en kijken we op google maps hoe ver we nog van onze accommodatie zitten, blijken we nondeju nog bijna 8 km van het geboekte (en betaalde) appartement te zitten en dat is geen stukje fietsen zoals tussen Berlicum en Den Bosch. Nee met steile klimmen. En dat was nou net niet de bedoeling vandaag. Dat is wel het verneukeratieve van booking.com. Ze zeggen dat een accommodatie in Porretta Terme ligt maar dan blijkt het dus bijna 8 km verderop te liggen. No sweat als je met de auto bent maar wel als je met de fiets bent en er net al een paar kilometer op hebt zitten. 

Zo’n beetje iedereen die je spreekt in het dorp Porretta Terme geeft aan dat de locatie waar we iets geboekt hebben, Castelucio, een hele fikse klim is. We geven het op. Laten de geboekte accommodatie weten dat we niet komen omdat we het gewoonweg niet gaan halen met de fiets vandaag. Ze probeert nog een taxi voor ons te regelen maar die ……. , die weet dat hij 2 personen met fietsen met bagage naar boven moet brengen komt gewoon aanrijden in dezelfde Mercedesbus als vanochtend, maar deze sopperd heeft gewoon nog alle 9 stoelen in zijn taxi zitten. Maakt hij een hoop stampei over het feit dat de fiets van Kees zo groot is. Afijn, zoals de taxi nu is, had mijn fiets er niet eens in gepast. En bedankt. Het kan dus ook anders. Ging het vanochtend in overleg helemaal prima, deze man wilde geen kant op. We hebben het er ook maar snel bij laten zitten. Soms moet je je verlies maar gewoon nemen. Accommodatie nog maar eens laten weten dat we echt niet gaan komen omdat de taxi chauffeur geen kant op wilde.

Een bankje in de schaduw opgezocht en samen gaan zoeken. Airbnb, trivago, booking.com. We wilden natuurlijk het liefst een appartement. Vooral omdat we hier 2 dagen zijn en dan wat meer bewegingsruimte hebben maar ook omdat we toch wel een berg eten in de tas hadden wat we anders weg konden gooien. Het leek even te lukken bij een Airbnb maar die gaven geen respons dus die heb ik toen geannuleerd. We vonden een bed & breakfast met terrasje. Hadden we in ieder geval een buiten. Hoewel het boeken met booking normaal gesproken vlekkeloos gaat, lukte ook dat nu niet. Het was zo’n dag vandaag. Ik zei tegen Kees dat we er gewoon heen zouden fietsen, het was in het centrum van het dorp. Zo gezegd, zo gedaan. Dat bedoelen we dus als we zeggen een fietstocht kent geen makkelijke dagen. Stelde het qua fiesten vandaag niks voor loop je tegen zoiets aan. Maar het is allemaal deel van het avontuur en daarom zo de moeite waard.

Stonden we voor de deur, konden geen deurbel vinden maar wel een telefoonnummer en net toen we op het punt stonden om te gaan bellen kwam er een man aan die vroeg waar we naar op zoek waren. Bleek de eigenaar van de B&B te zijn. Vertelde meteen enthousiast dat hij fietsvakanties in de regio organiseert. Ik mocht mee naar boven om de kamer te bekijken. Ik heb hem van blijdschap bijna gezoend omdat het helemaal geen kamer was, maar gewoon een volledig ingericht appartement, Nou vooruit, niet volledig, wel al de hardware: gasfornuis, oven, tafels en stoelen, bed en badkamer maar geen borden en pannen. Laten we die nou toch zelf in de tas hebben zitten. Fijn, fijn, fijn. Een lekker appartement, middenin een leuk en gezellig bergdorp met genoeg maar niet teveel reuring. En een hele vriendelijke huisbaas die zich in duizend bochten wringt om het ons naar de zin te maken. Kees vertelt dat we meestal ontbijten met joghurt en fruit, komt hij even later aan met joghurt en fruit. De Wifi wordt nog even snel geregeld en even later staat hij met twee regalos voor de deur. Krijgen we allebei een fietsshirtje van hem. Morgen een feest- en een rustdag :-)