Via de Biesbosch naar Brabant

We vertrokken wat later vanaf ons verwenadres in Dordrecht. Omdat het er zo lekker is maar ook omdat we dachten dat het een korte etappe zou worden. Het lijkt wel dat we naarmate we dichterbij huis komen, we wat minder voorbereid zijn. Want die korte etappe, dat viel wat tegen.

We hadden willen overnachten in Woudrichem maar omdat de camping geen optie meer was, moesten we op zoek naar andere accommodatie. En die was niet beschikbaar in Woudrichem. Alle hotels, bed and breakfasts en Vrienden op de fiets accommodatie in Woudrichem was vol. Logisch ook, het was nogal een laatste moment beslissing. Uiteindelijk vonden we een bed and breakfast in Heusden. Dat is wel heel dicht bij huis maar toch weer net iets te ver (zeker met deze temperaturen) om maar meteen door te fietsen naar huis. En op zich ook wel weer prettig voor onze oppassers. Dan zouden we woensdag in ieder geval bijtijds thuis zijn zodat zij niet in de grootste hitte naar huis zouden hoeven rijden. 

Het was wel weer bijzonder mooi onderweg. We fietsten rechtstreeks de Biesbosch in. Weinig gemotoriseerd verkeer. Wel veel fietsers onderweg. We mogen al snel een eerste pont op. We fietsen twee ultra renners achterop die ook het pont op gaan. Dat wil je toch zeker niet met dit weer! Even later hoorden we er eentje zeggen dat hij die ochtend al om half 7 gestart was (het was toen al 12 uur....) en hij moest nog 31km.....onverantwoord, als je het mij vraagt. We ‘meanderen’ wat door de Biesbosch heen. De route kronkelt er echt doorheen. Soms kijk je op de Amercentrale bij St. Geertruidenberg en de andere keer fiets je richting Werkendam. Het is warm onderweg. Dat hadden we al meer. Eigenlijk hebben we vanaf Praag tot voorbij Bremerhaven en Wilhelmshaven van dit soort warme weer gehad. Hoewel we er onderweg toch wel eens over geklaagd hebben, moeten we achteraf constateren dat dat toch een stuk prettiger is dan dat grijze, regenachtige en kille weer dat we zo’n beetje anderhalve week hebben gehad. Vanaf Noord-Duitsland, Groningen en Friesland door en ook nog het IJsselmeer over naar Enkhuizen. Fietsen met een regenpak aan is geen lolletje. Dan kun je beter wat extra vermoeid zijn door de warmte. 

Het is pontjesdag vandaag. We hebben er wel 5 in en rond de Biesbosch. Op zich ook niet verwonderlijk. Het is namelijk nogal een waterrijk gebied. We doen een broodje en er loopt weer een ultrarenner voorbij. Even later staan we met 3 van die ultrarenners op weer een volgend pontje. Terwijl we op dat pontje staan, vaart er een blokhut (jazeker, een blokhut!) voorbij. De schipper vertelt dat je die kunt huren. Dat lijkt ons wel wat. Ergens op een stil plekje in de Biesbosch en dan maar hopen op bevers, otters en natuurlijk ook de zeearend. Dat is iets om te onthouden.

We fietsen een stuk later dan gedacht Woudrichem binnen. Ook alweer zo’n mooi plaatsje. En dat zo dicht bij huis. Vlak na Woudrichem fietsen we Slot Loevestein voorbij. En het ligt er ook allemaal zo mooi in het groen en tussen de bloemen. Na 75km fietsen we Heusden binnen. Dat was een beetje een onderschatting en een tegenvaller. Verder dan we gedacht hadden. En, natuurlijk, met wind tegen. We hadden het erover toen we van Heusden via Empel en het Maximakanaal naar huis fietsten. We denken dat we van de 8 weken dat we gefietst hebben, misschien 3 of 4 dagen echt wind mee hebben gehad. Goed voor de kuiten en de bovenbenen, zal ik maar zeggen. 

Het was niet zo’n avontuur als fietsen naar Istanbul maar zeker zo mooi. Want wat hebben we veel mooie dingen gezien en ervaren onderweg. Prachtige, stille natuur. Heel veel wild en talloze mooie vogels. Heel veel mooie steden, stadjes en dorpjes. Ontzettend veel ooievaars met jongen op het nest en ook nog kraanvogels. En ook de verschillen ervaren tussen de verschillende Europeanen. En dan hebben we nu ‘maar’ 3 landen, waaronder ons eigen land, aangedaan. Van Europa een “staten”staat maken zoals de Verenigde Staten lijkt mij echt onbegonnen werk. 

Thuiskomen in ons eigen fijne huis en groene oase met twee innig tevreden poeskes die door onze oppassers enorm verwend zijn (en vergeet ook de kippen niet ;-) ) is helemaal geen straf. Het was fijn om met zo’n gerust gevoel van huis te zijn en te weten dat er voor huis en have zo goed gezorgd werd. Dank daarvoor Conny en Marian!

Oh ja, nog even vermelden dat we uiteindelijk 2.627 kilometer hebben gefietst :-)