Stukje Zuiderzee route

Zoals ik al blogde, Medemblik slaan we over. Eerst ‘even’ naar Enkhuizen voor de afspraak met de manueel therapeut maar niet nadat er eerst hartelijk afscheid is genomen van de gastvrouw van de Vrienden op de fiets. En natuurlijk ook de andere dames die er als gast verbleven. Het is een leuk principe dat Vrienden op de fiets. Als je er lid van bent mag je tegen een relatief klein bedrag logeren en krijg je ook nog een ontbijtje geserveerd. Voorwaarde is wel dat je of op de fiets of wandelend arriveert of gaat fietsen of wandelen vanaf betreffende locatie. En zo kom je op allerlei heel erg verschillende plekken. Nu dus gewoon bij mensen achter in de tuin, bovenin het soort van tuinhuis. Vaak zijn de gastvrouwen en mannen zelf ook fiets of wandel liefhebbers en weten dus heel erg goed waar je behoefte aan hebt. Als je rondtrekt met weinig bagage is het heel erg fijn als op de veranda een grote mand met dikke sokken staat voor als het ‘s avonds wat frisser wordt. Of boven op je zolderkamertje een chemisch toiletje zodat je ‘s nachts niet de ladder af hoeft als je even moet plassen. Het is allemaal net wat attenter. En het leidt vaak tot leuke gesprekken over de gemeenschappelijke hobby.

Terwijl we Enkhuizen weer in fietsen via de Zuiderzeeroute verbazen we ons weer over het feit dat het overal zo mooi is. Mooie oude huisjes, ouderwetse ophaalbruggen en dat allemaal aan het IJsselmeer. Het overviel ons gisteren al een beetje toen we met de boot vanuit Stavoren aan kwamen maar het is echt erg mooi allemaal. Voor de therapeut eerst nog even een espresso. De therapeut heeft Kees stevig onder handen genomen heb ik gehoord. Ik kreeg een uitnodiging om mee de behandelkamer in te gaan maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Ik hoor zo al genoeg gekraak, zal ik maar zeggen. Niet dat hij nu meteen van de pijn af is maar het voelt al wel een stuk losser. Maar zo rap gaat dat thuis normaal gesproken ook niet helaas. We mogen wel doorfietsen. Geen enkele belemmering vond de therapeut. Zelfs goed als hij in beweging zou zijn en blijven. Dat is een geruststelling.

Na de sessie stallen we de fietsen met bagage ergens om Enkhuizen nog wat beter te ontdekken. Het is een erg mooi plekje. De volgende stop wordt Hoorn. We fietsen verder langs de Zuiderzeeroute en dat ziet er ook weer allemaal erg mooi uit. Behalve een bijzonder druk bevaren IJsselmeer (vooral zeilboten) aan de ene kant, aan de andere kant van de dijk een landschap wat zich kenmerkt door riet en grassoorten, veel bloemen en bomen en struiken. Totaal anders als aan de andere kant van het IJsselmeer. Een stuk begroeider en ook een stuk bewoonder natuurlijk. Mooie huizen en boerderijen langs de dijk. De Zuiderzeeroute ligt tot nu toe voornamelijk bovenop de dijk, dat maakt ook het kijken een stuk leuker. Links het IJsselmeer en rechts de begroeiing en de bebouwing. 

Ook Hoorn is een mooie plaats. Op de markt waren ze net bezig met een dansuitvoering van een folklore gezelschap en werden er even later met kazen rondgesjouwd. Ook folklore dus. Ook hier weer een mooie, oude haven. Vanwege de rug van Kees en het nog steeds niet top zomerweer hebben we ook nu weer een Vrienden op de fietsadres geregeld. Een kilometer of 10 na Hoorn aan het Markermeer inmiddels, Schardam. We zitten nu in het achterste deel van een grote, mooie boerderij. Echt pal achter de dijk, uitkijkend over de velden. Dit keer geen zolderkamer in een tuinhuis maar een mooi en ruim appartement in een boerderij met alles erop en eraan (behalve de wifi, die krijgen we niet aan de praat). Dat is ook zo mooi aan het concept van Vrienden op de fiets, je betaalt een vaste prijs maar het soort en de luxe van het verblijf, verschillen enorm. Het enige dat je zelf uit kunt kiezen is of je ook eigen sanitair en eigen kookgelegenheid hebt. De meesten zijn zonder maar wij proberen altijd met te vinden.

Als alles een beetje wil, de rug van Kees en het weer, staan we morgen weer op de camping! Dat moet ook wel want de berg was in de tas is inmiddels groter dan de hoeveelheid schone kleding. Ergens in de buurt van Monnickendam moet dat gaan wezen. Morgen weer een kleine stedentrip. Eerst Edam, dan Volendam en daarna Monnickendam. Het zal wel weer wat folkore geven :-)

Er moet ons wel wat van het hart. De Nederlandse automobilist moet dringend in de leer bij de Tsjechische of Duitse automobilist. Want wat zijn Nederlandse chauffeurs toch (over het algemeen) lompe boeren ten opzichte van fietsers en wandelaars. Wordt je in Tsjechie en Duitsland door zowat alle automobilisten echt uiterst coulant en vriendelijk bejegend, hier is dat andere koek. Er zijn alweer heel wat scheldwoorden gevallen en vingers omhoog gestoken sinds we de grens gepasseerd zijn, het verschil is echt opvallend.