Op naar Duitsland

Vandaag fietsen we dus Duitsland in. Dat is eigenlijk best rap. We fietsen dus maar 7 dagen in Tsjechie. Als je op de kaart kijkt, lijkt het heel wat maar daar staat de transfer per bus van Praag naar Spindleruv Mlyn dus bij getekend. Volgens het boekje zouden we dus 375 km in Tsjechie gefietst moeten hebben. Maar omdat er nogal eens wat bezoekjes aan stadjes en omwegen bijkomen, zal het wel wat meer zijn uiteindelijk. We hebben inmiddels wel geleerd dat we vooral geen tijdsplanning moeten willen maken aan het begin van de dag. Die komen toch nooit uit. Soms is het wegdek zo erbarmelijk dat je de 10km per uur niet passeert en vandaag konden we onze weg niet vervolgen omdat het circus dat net opgebroken was, via de Elberadweg zijn uitweg moest zien te vinden. Dat past net, zo’n vrachtautootje met aanhanger met daarop een grote circustent. Daarvoor moesten de fietsen wel de berm in. Dat geeft ook niet, we hebben meestal geen deadline deze weken. 

Alweer is de route heel erg mooi. De Elbe begint meer en meer op een rivier te lijken en op dit deel van de route loopt die tussen steile, soms rotsachtige bergen door. Het duurt tot Decin voordat we aan de koffie kunnen. En dan zitten we alweer 25km op de fiets. We zijn eenvoudigweg te vroeg voor de koffietentjes onderweg, die zijn natuurlijk nog dicht. In Decin hebben we nog maar snel een appartementje geboekt voor in Bad Schandau, onze bestemming voor vandaag. Er is daar wel een camping maar ze voorspellen regen voor vannacht. En vanochtend is de tent droog de zak in gegaan en dat wilden we graag zo houden als we dadelijk 3 dagen in Dresden zijn. Net voor de Tsjechisch/Duitse grens begint het te spetteren. We fietsen door in korte broek en met korte mouwen want wij vinden dit geen naam hebben. Het is druk op de route met fietsers en zo te zien veel fietsers die ook op fietsvakantie zijn. Die vinden wel dat het echt regent. Ze staan her en der te schuilen. Uiteindelijk halen wij alleen de bodywarmers uit de tas en doen het regenhoesje over mijn stuurtas maar daar blijft het wel bij. De regenpakken blijven in de tas. Wij vinden dit niet een hoeveelheid om daar de regenpakken voor aan te trekken (ook niet om te schuilen trouwens).

We pakken een pontje naar de overkant van de Elbe want daar ligt Bad Schandau. En in een gehuchtje dat hoort bij Bad Schandau hebben wij een appartement. Googlemaps wordt van stal gehaald. En die krijgt het ook zo 1,2, 3 niet gevonden. Uiteindelijk zien we een bewegwijzeringsbord met daarop een aanduiding voor een doodlopende weg richting Ostrau. Omdat ons pension Ostrauer Hof heet, lijkt het ons logisch dat het daar moet liggen. We slaan af en beginnen met de klim. We mogen de berg weer op. De start van de klim is erg steil en voert door een dicht bos. Het is afzien maar erg mooi. Boven denken we dat we weer verkeerd zitten, we zien niets dat op ons verblijf lijkt en denken dat we verkeerd zitten. En daarboven op de berg geen bereik met internet. Gelukkig besluiten we nog een stuk door te fietsen en hoera, daar ligt dan echt onze bestemming. Een hele mooie grote boerenhoeve van fachwerk met een bijzonder mooie tuin eromheen. Ook van binnen ziet het er mooi uit. Het appartement is niet groot maar heeft alles wat we nodig hebben. Een klein en goed ingericht keukenblokje, lekkere kamer en badkamer en dan ook nog een mooi op de tuin en de bergen uitkijkend balkonnetje. We weten inmiddels wel dat we weer de berg af zullen moeten om een boodschap te doen. Afijn, we hadden nog niets gedaan vandaag.

We volgen (te voet!) het bospad naar Bad Schandau en staan eigenlijk zo weer beneden. Daar lijkt alles ivm 2e Pinksterdag gesloten te zijn. Maar lang leve de grote winkelketens. De Lidl aan het eind van het dorp is nog wel open. Nadat we er de boodschappen hadden gedaan, hebben we in het (alweer bijzonder mooie) dorpje een terrasje gepikt voordat we de reis terug gingen maken. We kunnen met de bus maar dan moeten we nog drie kwartier wachten. Een andere optie is de lift pakken. Die gaat steil verticaal naar boven en overbrugt in ieder geval de eerste 50 hoogtemeters. Die lift is een apart en ook wel mooi bouwwerk en dateert uit 1905. Bovenop zit dan ook nog een plateau dat een mooi uitzicht biedt. Daarna volgt dan toch nog wel een fikse wandeling. Achteraf zien we dat we naast de 60,6km op de fiets ook nog 7,9 km gelopen hebben. Stelletje gekskes. En dan vinden we het raar dat we al een paar dagen dikke benen hebben. Thuisgekomen gaan we eerst eens lekker op ons balkon zitten bij de zon die langzamerhand achter een dikke, zwarte lucht schuilgaat. We lezen wat en Kees schrijft in zijn dagboek. Ik ben gewoon te moe om te bloggen. Morgen maar weer.

Na onze zelfgemaakte pasta met salade gaan we al snel naar bed. Het rommelt in de verte, het komt alsmaar dichterbij (vrij naar De Dijk ;-) ). We slapen heerlijk. We horen dat het flink onweert en nog harder regent. We draaien ons nog maar eens om in ons lekkere bed en zijn blij dat we niet op de camping staan. Het gaat echt tekeer buiten.