Fraaie dag alweer

Dat vroeg van stal valt wat tegen vandaag. We hebben vannacht een flinke bui op ons dak gehad en de tent is dus kleddernat. Nou gebeurt dat wel vaker en wordt die gewoon nat ingepakt, droogt wel weer bij de volgende camping. Maar vanavond hebben we iets anders geregeld. Omdat we wisten dat het een fikse dag ging worden (min. 70km) en weer goed warm en omdat we voor morgen ook een flinke etappe voor de boeg hebben van min. 80km terwijl ze voor morgen ook weer warm weer voorspellen, leek het mij verstandiger om onszelf wat te verwennen. Gisteren op de camping (waar de eekhoorns de bomen op en af renden) een appartement geregeld in een bijzonder voornaam gebouw, pal aan een bocht van de Elbe.

Maar goed, die natte tent dus. Volgens de mevrouw van de camping stonden wij op een plaatsje waar ‘s ochtends als eerste de zon op viel, dat was niet echt het geval. Alles zat al in de tassen. Ik had met een geleend borsteltje het grondzeil al schoongeveegd. Inmiddels waren de broodjes ook al opgehaald en opgegeten en nog steeds was die tent zeiknat. Uiteindelijk veel te lang staan te wachten op een drogende tent die alsnog zeiknat de zak in is gegaan...We vertrokken pas rond een uur of 9. Toen eerst een kilometer of 6 naar Pretzsch om daar met de pont naar de andere kant van de Elbe te gaan. Soms scheelt het wel een kilometer of 10 of je de ene of de andere kant neemt. Deze pont moest wachten met oversteken totdat een riviercruiseschip voorbij was. Daar verbazen we ons ook over. Er is niet of nauwelijks verkeer op het water behalve de pontjes waar we mee oversteken. We hebben een enkele motorboot gezien en een paar roeiboten en kajaks. Das in Nederland wel anders op het water. 

We komen al snel in de uiterwaarden van de Elbe terecht en blijven ons verwonderen over de afwisseling in het landschap. Soms tussen de akkers door en dan vooral tussen de korenvelden door en hele stukken akkers bezaaid met bloemen (is dit een Duits Deltaplan in uitvoering tegen het afnemende insectenbestand?). Een enkele keer zit er ook een maisakker tussen maar gelukkig zijn we er vroeg  bij deze zomer en staat het niet meters hoog zoals in september en oktober en kun je er nog overal ruim overheen kijken.

Ik kan me nog herinneren dat ik, toen we naar Istanbul fietsten, de Donauradweg heb vervloekt, waar in godsnaam die Donau nou toch was, omdat we kilometers lang tegen de meters hoge mais aankeken ipv over de Donau. Daar hebben we nu nog geen last van. Toen we naar Istanbul fietsten, reisde de hele fietsreis de specht met ons mee. We hoorden hem toen overal en zagen hem toen overal. Nu zien we ook spechten maar we horen vooral altijd en overal de koekoek. 

We draaien de kilometers flink weg vandaag. Dat moet ook wel want we ‘moeten’ er een paar. Maar dat moet dan ook wel lukken. Vandaag draaien we aardig rond. Ook al moppert Kees dat hij denkt dat hij nooit geen superbenen meer krijgt. Ik heb hem er even aan herinnerd dat hij vandaag gemiddeld zo’n 4km/u harder fietst dan vorige week en dat met een bepakking op van rond de 25 kg.

We steken de Elbe weer over en komen in een prachtig parkachtig bos of moet ik zeggen bosachtig park. Het fietspad ligt hier vrij hoog op een dijk en is niet breed. We komen vandaag vooral heel veel fietsers tegen die ons tegemoet fietsen. Dat valt ze niet mee. Het zijn al niet van die zekere fietsers maar de meesten zitten ook nog op een elektrische fiets en daar worden ze niet zekerder van. Je ziet het stuur schudden en ze kijken een tikkie benauwd als ze de brede fiets van Kees naderen. Die houdt al zoveel mogelijk rechts maar ze vinden het maar wat spannend. Sommigen stappen zelfs af om Kees te laten passeren.

En nu zitten we dus boven in ons paradijsje. Een heerlijk licht en ruim appartement in een bocht aan de Elbe met een enorme tuin eromheen. Daar hebben we vanmiddag de natte tent even opgezet. Toen een boodschapje gedaan en nadat we daar van terug waren, de droge tent weer ingepakt. Is dat probleem ook weer opgelost. Terwijl we in de tuin in een paar teugen een grote fles versgeperste bloed sinaasappelsap opdrinken en Kees 5 minuten daarvoor heeft gezegd “Koekoek, koekoek. Je hoort hem wel maar je ziet hem niet”, fladderen er 2 koekoewend voorbij. Mooi weer. Morgen naar Maagdenburg. Flinke etappe weer maar gelukkig met een rustdag voor de boeg.