Havelberg

We fietsen ‘s ochtends weg vanaf de camping met een klein drupje regen. Althans, Kees zou zeggen: “wat mijn vrouw regen noemt...”. Dat betekent dat de regenpakken niet aan hoeven, wel de bodywarmers omdat het nog fris is. We fietsen niet ver van de Elbe waar allerlei plassen liggen. Soort van vennetjes. Direct aan de Elberadweg staat een flinke uitkijktoren gebouwd. Die moet natuurlijk even beklommen worden om de omgeving nog beter te kunnen bekijken. Het levert mooie vergezichten op, ondanks het mindere weer. 

We komen door allerlei hele mooie dorpjes en stadjes. Wat opvalt is het gebruik van de felrode bakstenen en het fachwerk overal. Wat ook opvalt is dat men hier in de horeca blijkbaar niet wil verdienen. Heel vaak zijn ze nog gesloten of al gesloten. Je rijdt langs mooie koffietentjes en prachtige biergartens en 9 van de 10 keer zijn ze gesloten. En echt niet omdat we er alleen heel erg vroeg of laat voor de deur staan. Op tijden waarop de kroegen en terrassen in Den Bosch afgeladen vol zijn, zijn ze hier doodleuk gesloten.

En ieder dorp lijkt hier zijn eigen ooievaarsnest te hebben. Sommigen zelfs 3. We zien wel 20 ooievaars tegelijkertijd in een veld fourageren. Een deel van onze route heet ook de amfibieroute, dus die hebben genoeg te snacken en te voeren. Wij kunnen er maar geen genoeg van krijgen van al die ooievaars en staan ons regelmatig de ogen uit te kijken en ze te bewonderen. Terwijl we dat doen fietsen een paar Duitse bejaarden ons voorbij en zeggen dat het hier “storchenparadies ist”, een van de mannen van het stel zegt dat we ze niet mee mogen nemen. Kees antwoordt (als ze al voorbij zijn)  “we zijn geen Duitsers”  ;-)

We komen in Havelberg aan bij de camping tijdens hun siesta (die duurde van 11 tot 3....). Aan de deur hing een briefje met een telefoonnummer dat je kon bellen om je aan te melden. Das wel zo fijn, wij hoeven immers niet te gaan staan wachten voor een gesloten slagboom. We zoeken een plekje uit, niet ver van het sanitair en zo dat tent ‘s ochtends de eerste zonnestraal vangt en snel droogt. Voor 3en staat de tent al en staan wij alweer gewassen en gesteven in een schoon pakje bij de receptie om ons aan te melden. We vragen de weg naar de supermarkt en lopen het mooie stadje in. Na de boodschappen lopen we wat rond en doen we een drankje op een terras. We gaan terug naar de camping en zien dat die inmiddels aardig volgelopen is. Erg veel fietsers ook. We koken ons kostje en gaan daarna weer terug de stad in om nog een drankje te doen en te voorkomen dat we om 9 u al in bed liggen. Als we via een omweggetje teruglopen naar de camping zie ik een mooi plaatje om te schieten, de ondergaande zon op de Elbe. Terwijl ik daarmee bezig ben, ziet Kees aan de overkant van de Elbe twee reeen op hun gemak staan te grazen. Dat was een mooie toetje van de dag!