Melnik

Een fijn appartement. We slapen goed, liggen er op tijd in en zijn dus ook op tijd weer wakker. Omdat we veel minder te organiseren en te pakken hebben als we niet in de tent slapen, zitten we al om kwart over acht op de fiets. Het is grijs en bewolkt. Dat is voor het eerst deze vakantie. We nemen dezelfde weg als waar we gisteren op zijn geeindigd. Na ongeveer 10km komen bij een dorp dat door wegwerkers maar meteen helemaal ineens op de schop is genomen. Zowat het hele dorp ligt op de schop en ze zijn ook nog gewoon aan het werk op een zaterdag...Er stond wel een omleidingsroute aangegeven voor auto’s maar daarmee kom je niet op de Elberadweg. We cirkelen in en rond het dorp op zoek naar de route. Uiteindelijk komen we met googlemaps in ieder geval weer in de richting. Eerst tussen de landerijen door, op een hotseknots pad waar we een gratis douche grondwater krijgen en uiteindelijk door een heel mooi bos.

De weg is weer bar slecht. Het lijkt alsof het hier aan de gemeentes is of de Elberadweg wel of niet wordt onderhouden en dat daar niet zoiets als Rijkswaterstaat verantwoordelijk voor is, dat de wegen/fietspaden langs de grote rivieren (goed) onderhouden worden. Tsja, als je als gemeente je het je al niet kunt veroorloven om de gewone weg te onderhouden (die ligt er vaak ook als een lappendeken of gatenkaas bij) dan is zo’n Elberadweg natuurlijk van ondergeschikt belang. Dat is wel jammer. Het is meestal prachtig om ons heen, mooi landschappen, vergezichten en uitkijkjes op mooie stadjes/dorpjes maar omdat het wegdek zo slecht is, kun je je gewoon niet veroorloven om volop om je heen te kijken. We stoppen daarom ook regelmatig, een fotootje maken maar ook om mijn billen wat rust te gunnen, want die worden wel getormenteerd hier. Kees heeft weer andere problemen, die moet op veel plekken uberhaupt zijn best doen om zijn fiets recht te houden en niet om te kiepen. Al die gaten in de weg moeten ook wel een aanslag op zijn rug opleveren. We zien heel veel verschillende vogeltjes voor ons uit wegschieten en spotten uiteindelijk ook 3 ooievaars boven ons hoofd. 

Vlak voor Melnik is het weer bar en boos met de weg en als toetje aan het eind van de oeverweg een haakse bocht naar rechts en vervolgens met een hellingspercentage van een procentje of 12 omhoog. Zonder aanloop en met pruts asfalt gaat hem dat voor mij in ieder geval niet worden. Halverwege moet ik eraf omdat ik anders door gebrek aan vaart om ga kiepen. Dat is dan wel weer een voordeel van de fiets van Kees. Hij kan nog wel met maar 1km per uur omhoog. Hij stampt me kreunend en puffend voorbij terwijl ik mijn fiets verder omhoogduw.

Zie hier het hoogteverschil dat we binnen zeer korte tijd mochten overbruggen met vol bepakte fiets!

Gelukkig is Melnik zelf een prachtig mooi vestingstadje met boven bij de stadswal een heel mooi uitzicht op het landschap eromheen. Je ziet hoe de Moldau en de Elbe samenkomen en losse heuvels in het landschap. We staan weer op de camping en belonen onszelf met een paar lekker biertjes in een leuke en levendige biergarten en daarna eten we heerlijk in de stad.