Minder weer en minder mooi

Of het een met het ander te maken heeft, weten we niet. Maar nadat we Cuxhaven verlaten hebben is het allemaal wat minder mooi geworden. Na de eerste overnachting op zo’n strandcamping aan de Duitse Noordzeekust werd het weer wat minder maar ook de omgeving werd minder mooi en minder afwisselend. Zo nu en dan kwamen we nog een mooi plaatsje tegen maar over het algemeen was het allemaal erg stil en erg doods. En niet echt mooi ook. En dat stille en doodse geldt dus ook voor de toeristische badplaatsen. Ondanks dat de vakanties hier al volop gaande zijn, presteren ze het om horecagelegenheden midden op de dag gewoon voor een paar uur dicht te gooien en pas ‘s avonds weer open te gooien. Wij vragen ons af wat die mensen hier dan toch in godsnaam moeten doen de hele dag als het geen strandweer is.

Gisteren zijn we onder de dijk door tegen de wind in naar Norddeich geworsteld. Zo’n kilometer of 50 tegen de wind in. We zijn er op de bonnefooi naartoe gegaan. We hebben gelet op de weersvoorspelling besloten om niet te gaan kamperen. Te onbestendig en dan ook nog in de ochtend, als je net je tentje uit mag om te gaan douchen, ontbijten en je tentje af mag breken, voorspellen ze regen. Norddeich is zo’n typisch strandoord. Veel schreeuwerige reclame’s voor restaurants, hotels, vakantiewoningen en winkels. Complete wijken met vakantiehuizen. Maar niets voor ons. Die verhuren ze nl. niet voor 1 nacht. En wij willen natuurlijk morgen weer door. Uiteindelijk stonden we bij een huis voor de deur waar een bord “zimmer frei” voor hing. Na aanbellen van Kees deed een Vietnamees vrouwtje open. Zij had geen kamer meer vrij maar de zwager die er toevallig was (ook Vietnamees) wist nog wel een ander adres. Met hem mee naar een huis ergens anders in Norddeich en daar was nog een kamer vrij. Ook bij een Vietnamese. Mooie, ruime kamer met enorm balkon en de fietsen konden achter slot en grendel, dus ondanks een klein gevoel van een ‘rip off’ , want wel een beetje te duur, toch maar gedaan. Het lijkt erop alsof half Norddeich bestaat uit Zimmer Frei’s die verhuurd worden door Vietnamezen. 

Na de lekkere douche lopen we het dorp in om wat boodschappen te doen. We willen niet weer uit eten en koken kunnen we niet maar we kunnen wel eten op de kamer. Dus doen we een pick-nick op de kamer. Een paar lekkere salades en nog wat andere lekkere hapjes en ons avondeten is weer binnen. We lopen naar het strand en doen een drankje bij een strandtent. Dat zijn hier niet van die gezellig ogende strandhutten die je in Nederland ziet. Gewoon grote en drukke horecagelegenheden (best logisch als in het dorp zelf de helft          ‘s middags de deuren sluit). Als de ober komt om af te rekenen, vraagt hij spottend of het getrennt moet of zusammen. We hebben lol samen. Het is dus niet alleen ons opgevallen, deze rare Duitse gewoonte.

Vanochtend waren we koud het dorp uit of er viel zo’n fijne spray regen naar beneden. Toch maar even de regenpakken aangetrokken. Toen we een half uurtje later in Norden waren en het troosteloos ogende stadje toch maar waren in gefietst op zoek naar een espresso, toch maar weer de regenpakken uitgetrokken. Toen we de troosteloosheid van Norden door waren, bleek er toch een bijzonder leuk oud centrum te zijn. Om Norden dan weer uit te komen in de richting van de route volgde er dan toch weer zo’n fiks troosteloos stuk wat bij mij de uitspraak ontlokte of hier alleen maar ex-gedetineerden woonden. Allemaal van die grote woonblokken bij- en opelkaar.

We hadden gisterenavond zoals gebruikelijk weer even naar de route van vandaag gekeken. Dat is maar goed ook want de geplande ruime 60km bleken een rekenfout en zouden er bijna 100 zijn geworden. We hebben zitten kijken en besloten dat we de eerste 40km de route zouden volgen en daarna met de Naviki App de rest. Dan kwamen er nog 18km bij en zouden we op rond de 60 uitkomen ipv rond de 100 die we zouden moeten fietsen als we de route echt volledig zouden volgen. Nooit een toppertje maar helemaal niet in de regen goeddeels tegen de wind in. Want regenen ging het weer nadat we de pakken uitgetrokken hadden. En het stopte met zachtjes regenen en begon lekker hard te regenen. Uiteindelijk kwamen we druipend nat van de regen bij het door ons geboekte appartementencomplex aan. Zo’n mooi, groot, oud industrieel complex. Helemaal gerenoveerd en tot hotel en appartementen omgetoverd. De receptionist vond dat we te vroeg waren. We waren er om 14.15u en er stond toch op de site dat de kamers pas om 15u beschikbaar waren. En, ordnung muss sein....Maar omdat we zijn bijzonder mooie, smaakvol ingerichte lobby nat stonden te druppen, vond hij het zelf ook wel verstandig om onze sleutel wat eerder voor ons te regelen. Zeker nadat ik in mijn natte pak op de bank was gaan neer gezegen. Want blijkbaar put niet alleen warm weer een fietser uit maar ook een goed deel van de dag door de regen fietsen put een fietser uit. Tis weer een prachtig appartement. Heel erg ruim en bijzonder smaakvol ingericht. Als we naar Emden heen en weer zijn gelopen, een vies aandoende stad waar geen fluit te beleven valt, vragen we ons af, waarvoor al die gasten die in ons complex logeren (en geloof me, dat zijn er nogal wat) in godsnaam naar Emden komen. Ik denk dat het voor ons mooie complex is ;-)