Dutch treat

Wie toch in godsnaam ooit de naam heeft bedacht ‘Dutch Treat’  daar moeten we toch eens mee gaan babbelen. Wat ons echt enorm is opgevallen deze reis is dat we talloze malen hebben horen vragen door iemand van het bedienend personeel of er “zusammen werd betaald of getrennt”. 9 van de 10 keer was het antwoord “getrennt”. Of er nu twee vriendinnen of een groep vrienden samen op een terras zaten of een groep vrienden in een restaurant, bijna altijd is het antwoord “getrennt’. Zo vaak dat het ons gewoon opgevallen is. We hebben inmiddels meer dan 1600km gefietst waarvan meer dan 1000km in Duitsland en dus talloze malen op terrassen en in restaurants gezeten maar zeker zo talloos was het antwoord “getrennt’. Denk dat we het in het vervolg maar German Treat gaan noemen. 

Vandaag vertrokken we vanuit een grijs (letterlijk en figuurlijk...) Wilhelmshaven richting Esens. We hebben gisteren nog wat aan de route gesleuteld. Ik zag dat de dag na Wilhelmshaven maar 40km zou zijn en de dag erna meer dan 80km. Dat leek me niet zo’n goede verdeling. Mocht je 80km windkracht 4 of 5 tegen hebben, dan krijg je echt geen veertje meer van de lippen geblazen aan het eind van de dag. Nu zijn het de dag na de rustdag 70km en de dag erna 40km. Geen heel groot verschil, maar toch. 

Wonder boven wonder zaten we vrijwel meteen op de route en is er vrijwel de hele dag niets misgegaan met de route. We fietsen via mooie groene buitenwijken de lelijke stad Wilhelmshaven uit. Het enige mooie aan Wilhelmshaven is de suikertaart waarin we verbleven en het Sudstrand waaraan een lekker terras lag. Dat kan dus ook na al het moois dat we al hebben gezien. Zomaar ineens een lelijke havenstad. Met daarin wat mooie opvallende gebouwen die ooit marinekwartier zijn geweest. En, terwijl we langs het Sudstrand richting terras liepen, een zeehond, niet eens zo heel ver van de kust. Grappig hoor zo’n opduikend koppie uit de zee. 

De route vandaag was mooi en afwisselend en voor een groot deel door het boeren binnenland. Met alweer niet alleen variatie in landschappen maar ook variatie in windrichting. Meer dan 20km voor ons doel van vandaag, vol de wind tegen. Westenwind terwijl wij naar het Westen fietsen. Eerst aan de land kant van de dijk en uiteindelijk de mogelijkheid om of door het binnenland naar de eindbestemming te fietsen of om buitendijks aan de zeekant naar de eindbestemming te fietsen. We kiezen voor het laatste. Het zal ons wel een sportritje opleveren tegen de wind in maar het is mooi langs de Waddenzee waar de schuimkoppen op het water staan. Dat gaat maar even goed. Het fietspad helt zo over naar zee dat het met de trike niet veilig is. De helling is te schuin om veilig te kunnen befietsen, met risico van omkiepen en met bagage en al in zee terecht te komen. We duwen de fietsen de dijk op, Kees fietst met zijn fiets naar beneden. Ik niet, daar is het voor een 2 wieler te stijl voor. Samen nemen we mijn fiets aan de hand en lopen er al remmend mee naar beneden. Dan maar aan de andere kant van de dijk verder. Daar loopt het fietspad wel horizontaal ipv diagonaal. Op het gevoel fietsen we richting Esens. Het dorp waar we een hotel gereserveerd hebben. Tis zo klein allemaal dat we er zo op af fietsen. We mogen de fietsen achterin de tuin in een tuinhuis zetten en krijgen een uitnodiging om gebruik te maken van de whirlpool. Dat laten we ons geen 2 keer zeggen. We gooien de bagage in de kamer, zoeken onze badkleding op in de tas en 5 minuten later liggen we in een namiddagzonnetje in de whirlpool. Heerlijk. Zo willen we iedere fietsdag wel afsluiten.