Verder langs de Elbe

We zijn niet zo vroeg vanochtend, hebben zowaar uitgeslapen tot half 7....Dat is maar goed ook want we hebben bij de receptie van de camping broodjes besteld en die zijn er pas rond 8 uur. We hebben gelukkig nog brood van gisteren over want anders hadden we het niet gered tot 8 uur. Dus als we om 8u bij de receptie staan zijn de fietsen al bepakt en bezakt en wij al helemaal klaar om te vertrekken. De broodjes gaan achterop de fiets voor onderweg. 

Buiten Gartow rijden we alweer meteen het prachtige buitengebied in. We blijven ons verwonderen over wat we onderweg allemaal zien aan natuur en aan dieren. We zien een paar keer de Wielewaal vlak voor ons de weg oversteken. Een bijzonder exotisch getinte vogel, vrijwel van kop tot staart felgeel gekleurd van het formaat merel. We staan weer even stil bij een deze keer klepperende ooievaar. Nog mooier. Maar het mooist van de dag is de vos die we even later in het veld zien staan. Als hij ons ziet duikt hij in eerste instantie weg in het hoge gras. Het is zo te zien nog een jonge vos. Even later besluit hij blijkbaar dat wij geen gevaar voor hem vormen. Minutenlang hebben we staan te kijken naar de spelende en zijn omgeving ontdekkende vos. Ik dacht een filmpje van het spektakel te hebben gemaakt maar blijkbaar was ik te opgewonden en de zon te fel dat ik het niet goed gezien en gedaan heb. Nou rest ons alleen de foto met in de verte de vos.

We fietsen door alweer een mooi plaatsje waar we boodschappen doen voor ons avondeten. Hitzacker. Het is nog wel een kilometer of 20 tot onze eind bestemming van vandaag, Klein Kuhren, maar dat is zo’n klein plaatsje daar gaan we zeker geen supermarkt vinden. Dus geen vlees want dat gaat bij deze temperaturen alleen maar ranzig liggen worden achterop de fiets. We eten dus vegetarisch vanavond. Maar dat mag ook wel, na die berg vlees bij het verjaardagsdiner van Kees.

Er volgen nog een paar fikse klimmen na Hitzacker. Aan deze kant van de Elbe oogt het Ardennenachtig. Steil en flink bebost. En daar mochten we weer tegenop. Gelukkig goeddeels in de schaduw. Een van de laatste hellingen was ook nog een losse gravelweg waar we tegenop moesten. Dat is leuk voor de mountainbike maar dat trek je niet op een gewone fiets met meer dan 20kg bagage erop en eraan. En zeker niet met een trike. We moesten er dus af, het laatste deel van de klim. En dan de fiets met bepakking naar boven duwen. Dat was even afzien. Helaas was de afdaling ook eenzelfde soort gravelweg. Dus geen of nauwelijks beloning, te tricky om daar met flinke snelheid vanaf te denderen. 

We blijven ons wel verbazen over de hoeveelheid mensen op een elektrische fiets. De gewone fietsers zijn de uitzonderingen. We zien ook nog wel anderen maar we zijn veruit in de minderheid. Best lullig als je met zo’n zware elektrische fiets zo’n klim op moet over zo’n gravelweg en die fiets uiteindelijk toch naar boven moet duwen omdat je achterwiel eenvoudigweg weg slipt. Die fietsen zijn over het algemeen sowieso een stuk zwaarder dan een gewone fiets en dan ook nog met bagage erop en eraan. En natuurlijk allemaal met een helm op. Ze komen op de meeste stukken niet boven de 20km/u maar het blijven Duitsers, dus safety first.

Onze camping in Klein Kuhren is weer een totaal andere dan die bijvoorbeeld in Gartow. Deze heeft gewoon 1 groot veld, wel met verschillende etages en ligt echt pal aan de Elbe. Er is een keuken bij, maar die keuken is geconfisqueerd door de zwaluwen die er hun nest hebben gebouwd. In dat nest zitten 4 jongen gepropt die eigenlijk inmiddels te groot zijn voor het nest. De keuken stinkt dat het een oordeel is omdat ze alles onder hebben gescheten. En de ouwetjes vliegen af en aan om de jongen te voederen. De keuken gaan we dus maar niet gebruiken vanavond maar de picknicktafel die ervoor staat kan uitstekend dienen als onze kookplaats met ons eigen pitje. 

Als de tent staat gaan we op zoek naar een plekje om een drankje te doen. Tis immers weekend. Maar ook hier valt dat weer niet mee. Op de hoek bij de ingang van onze camping zit een prachtige Gasthof. Wat dacht je, gesloten. Op zondag alleen geopend van 11 tot 1....Op aanraden van de campingbaas lopen we naar een imbiss (soort van snackbar) even verderop in de straat. Daar verkopen ze vooral heel veel curryworsten. Maar ook bier en cider. We vinden in de tuin van de imbiss een lekker bankje in de schaduw, Kees drinkt zijn biertje en werkt zijn dagboek bij en ik drink mijn cidertje en blog wat off line maar het lukt me om met een hotspot via mijn telefoon mijn blog te uploaden. Jammer dat inmiddels na de 4e dag kamperen alle elektronische apparaten wel zo’n beetje zonder prik beginnen te raken. Dus na 1 dag achterstallig bloggen, ben ik uitgeblogd omdat ik geen prik meer heb.