Van Vlaanderen naar Wallonie

Ook de afgelopen nacht heeft het weer volop geregend maar gelukkig is het vanochtend droog als we op de fiets stappen. Het ziet wel heel erg grijs en donker en het is fris maar voorlopig is het droog. Voor de zekerheid trekken we toch maar vast de regenjacks over de bodywarmers aan. Maakt het ook wat comfortabeler. In Jodoigne fietsen we langs een Carrefour af en kopen gelijk wat voor op de broodjes die we nog hebben voor onderweg. Hoeven we daar niet meer naar te gaan lopen zoeken onderweg. 

We kregen gisteren bij aankomst van de ‘landlord’ een paar cupjes espresso. Die waren helemaal meer dan welkom want ook deze reis lijkt het alweer regelmatig op een quest naar koffie. De terrasjes langs de route gaan vaak pas om 1(!) uur open en dan zitten wij als koffiejunks inmiddels echt wel te stuiteren op de fiets en te snakken naar een koffie shot. En ‘ thuis’ wegfietsen met al een allereerste koffie shot achter de kiezen dat komt de fietsbeentjes wel ten goede.

We blijven de IJzeren Baan volgen, die leidt gewoon tot aan Namen, onze volgende bestemming. Het is een heel erg mooi traject dat echt door het groen loopt. Mooie donkere bossen, aardappel- en koolvelden, prachtige korenvelden en dito bloemenvelden. Dat doen ze toch echt beter in Belgie. Vrijwel geen groene woestijnen (Engels raaigras) en gelukkig ook erg weinig mais. Niet alleen de velden ogen veel diverser maar ook de bermen zijn veel kleurrijker dan in Nederland/Brabant. Omdat we allebei nog natte schoenen hebben van gisteren en het sowieso niet heel erg warm is, hebben we het soms ronduit fris op de fiets. Als de zon 🌞 dan even tussen de wolken door probeert te prikken, voelt dat echt als een weldaad. We klimmen flink, niet heel heftig maar wel vrijwel constant. Gelukkig is de etappe van vandaag geen lange, net iets meer dan 40 km, dus maakt het gebrek aan vaart niet zo heel veel uit. Ergens bij een pizzeria onderweg weten we nog een espresso te scoren en dan begint de lange afdaling naar Namur. Het is dat er onderweg wat kruisingen zijn met autoverkeer (die ons tot onze blijde verrassing maar voorrang blijven verlenen) en wat slecht wegdek anders waren we met 30km per uur zo Namen in gestoven. Even voor binnenkomst het adres van onze Airbnb ingevoerd want het laatste wat je wil is dat je je beoogde bestemming voorbij stuift in de afdaling. Alweer geen camping. Deze keer niet omdat het weer niet optimaal is maar omdat er eenvoudigweg niet heel veel campings langs de route liggen. En dat is dan met deze weersomstandigheden helemaal een prettige bijkomstigheid. 

We zijn te vroeg in Namen. We mogen om 3 uur het appartement in en we staan al om kwart over 1 voor de deur. Het beschreven sleutelkluisje is nog leeg dus maar even gebeld in mijn beste Frans. Dat we een tikkeltje te vroeg zijn. Geen probleem volgens de man des huizes, zijn vrouw was bezig om de boel te kuisen en hij zou me zo terugbellen nadat hij met haar contact had gehad. Dat was allemaal rap gepiept. En alweer een allerhartelijkst welkom. Verexcuserend dat ze nog aan het stofzuigen was. Wij ons verexcuseren dat we veel te vroeg waren en onderwijl zat haar dochtertje met een enorme krullenbos in een Spaans flamencojurkje naar de televisie te kijken  onderwijl van de wereld geen weet. Terwijl wij de fietsen de trap omhoog de tuin intakelen en de tassen naar boven brengen, maakt onze gastvrouw de rest van het appartement schoon. Het is weer een heerlijk plekje. Lekker licht en ruim en van alle gemakken voorzien. We complimenteren haar met het mooie appartement. Ze glimt heel begrijpelijk van trots en vertelt hoe ze het dak verhoogd hebben en er zo een extra woonruimte voor gasten van hebben gemaakt. 

Na de douche lopen we het centrum in. Deze keer wel echt op loopafstand. Het station van Namen wordt grootschalig verbouwd en het oude deel krijgt een hpermoderne achterkant. We zien in de stad meer van dit soort werkzaamheden. Er is een nieuwe voetgangers/fietsersbrug in aanbouw en we zeggen tegen elkaar dat hier niet op een ‘prei’ gekeken wordt (maw: er is geld zat). We nemen de gondellift naar de Citadel, wandelen daar wat rond. Stellen vast dat dat deel van de stad dan weer wel voornamelijk vergane glorie is. Het enige dat ons daarboven echt kan bekoren, is de kruidentuin. Alsof we die zelf niet hebben thuis 😳. 

We wandelen naar beneden en pakken een terrasje. Niet ons allereerste deze vakantie, maar zo voelt het wel een beetje. We doen vervolgens een boodschapje voor het avondeten en gaan terug naar ons huis. We hadden weer een actief dagje vandaag. Morgen hebben we nog een kortere etappe dan vandaag en daarna hebben we een rustdag. We gaan naar Dinant en wilden daar gaan kamperen maar de weersvoorspellingen laten vooral voor de zaterdag weer onbestendig weer zien. We hebben inmiddels een trekkershut geregeld op de camping. Toch naar de camping maar geen gedoe met die kleine tent die dan ook weer nat de tas in moet. Hopelijk gaan we die in Frankrijk nog veel gebruiken. Na Dinant fietsen we Frankrijk alweer in. 

Heel leuk weer om jullie enthousiaste reacties te lezen! Sorry dat we niet bij je langs geweest zijn Elly om een koffietje bij je te drinken, we probeerden voor de bui in Eindhoven te zijn.