Eindelijk weer ‘en route’!

We mogen weer, eindelijk! Net als iedereen hebben we er reikhalzend naar uitgekeken dat we weer meer bewegingsvrijheid kregen en ook weer de landgrenzen over zouden mogen.

Ons vertrek heeft heel wat voeten in aarde gehad. De 2e vaccinatie van Kees ging niet vanzelf en werd uiteindelijk gezet door een vriendin van een Haagse collega van mij, in Rijswijk of all places. Heel fijn! Maar toen waren we er nog niet. Belgie vereiste namelijk ook nog een negatieve PCR test, niet ouder dan 72 uur,  van ons allebei. Dus samen een afspraak gemaakt bij zo’n commercieel buro. Eerst even €170 aftikken want als je voor 1 juli op vakantie vertrekt, mag je dat zelf betalen. Als je naar een festival of event wil, kan dat gratis, maar als je even buiten het vakantie seizoen op vakantie vertrekt, is dat voor eigen rekening. Maar a la, dat moet dan toch maar. Kom je daar aan bij een zijdeur van apotheker in Den Bosch, geen mogelijkheid om de anderhalve meter regel in acht te nemen (tenzij je buiten blijft staan) en eenmaal binnen is het een teringzooi. Kliko’s die uitpuilen met gebruikt testmateriaal en twee post-pubers die de boel moeten regelen. Je zou er corona van oplopen….

Tijdens de eerste etappe van Berlicum naar Borkel en Schaft kwam de uitslag binnen, negatief allebei. We konden dus met een gerust hart doorfietsen. De uitgepeilde route naar Valencia start voor het station in Eindhoven. We fietsen van huis uit de kortste route naar Eindhoven, via Heeswijk, Schijndel, Sint Oedenrode en Son naar Eindhoven. Net voor de bui zijn we bij het Centraal Station van Eindhoven. We rijden de Dommelstraat in en gaan bij de Trafalgar Pub onder de luifel op het terras zitten. De vriendelijke kroegbaas draait de luifel nog wat verder naar beneden en zet 2 heerlijke expressootjes voor ons terwijl hij eigenlijk nog niet open is.  We mogen onze eigen gesmeerde boterhammen op het terras opeten want zijn keuken is immers nog niet open. Fijn begin van de reis! Na een uurtje of anderhalf is de ergste regen wel voorbij en stappen we weer op de fiets. We fietsen mooi Eindhoven uit. Bijna helemaal langs de Dommel, door de Genneperparken en de High Tech Campus. Heb ik Eindhoven ook eens van een mooie kant gezien ;-)

Inmiddels piept er een zonnetje door het wolkendek en dat voelt meteen een stuk prettiger. We fietsen door de bossen bij Waalre en Valkenswaard maar worden bij Valkenswaard letterlijk het bos ingestuurd want daar zijn wegwerkzaamheden en dan wordt het ingewikkeld. Want bij omleidingen wordt over het algemeen geen rekening gehouden met langeafstandsfietsers.  Uiteindelijk komen we tussen Valkenswaard en Borkel en Schaft bij een spiksplinternieuwe weg die nog niet in gebruik lijkt te zijn genomen en die van niets naar nergens lijkt te leiden. Er liggen 2 nagelnieuwe viaducten overheen op zo’n 100 meter van elkaar. De route lijkt parallel aan de nieuwe weg te lopen. Totdat we weer gestuit worden door wegwerkzaamheden. We moeten het viaduct over en aan de andere kant van die lege, nieuwe weg verder fietsen. Maar ja, dit was dan weer een voetgangersviaduct. Een trap dus, met aan weerszijden een gootje waar je je fiets doorheen kunt duwen. Dat is eigenlijk geen doen met een kilootje of 25 bagage aan de fiets. Kees duwt die van hem naar boven en komt me helpen om die van mij ook boven te krijgen. Heel apart, hoeveel voetgangers gaan ze hier verwachten in the middle of nowhere? We hebben er alleen fietsers gezien die zwoegend hun fiets naar boven duwden. Zelfs de eigenaresse van de mini-camping wist niet waar die weg voor diende. De ochtend voor vertrek hebben we gebeld en een caravan gehuurd  (er werd slecht weer voorspeld en dat doen we niet meer hebben we mekaar beloofd, in een tentje kruipen als ze regen voorspellen). En dat was een goed plan. De camping lag heerlijk rustig buiten Borkel tegen de bosrand aan en het heeft de hele nacht, ja echt de hele nacht  geregend.