Girona en Estartit

We hebben een prachtig uitzicht over de stad en de bergen rondom Girona vanuit onze hotelkamer boven op Monjuic. We hebben niet voor niets zo hard moeten werken om hier te kunnen komen, het is de moeite meer dan waard.

Er zit ook een mini zwembadje bij het hotel en daar hebben we de middag van de aankomst graag gebruik van gemaakt. Er lagen een paar ballen in het water en er hing een basket in/bij het zwembad. En geef de kinderen een bal en ze vermaken zich wel😜. Mooie manier voor mij om te kijken of ik na anderhalf jaar zonder basketbaltraining nog hoops kon schieten. Dat viel niet mee kan ik jullie vertellen. Er moet dringend weer getraind gaan worden. 

Dinsdagochtend regel ik eerst samen met de eigenaresse van onze B&B mijn duik in Estartit op woensdag. Haar Spaans is wat beter dan het mijne maar uiteindelijk bleek ik gewoon een Belgische aan de lijn te hebben. Daarna vertrekken we naar de oude stad. Als we de trappen aflopen is het vrij dichtbij en staan we zo bij de kathedraal, de oude stadsmuur en de toren. Het is erg mooi en nog vrij rustig. Het is ook een mooie dag en dus geen reden voor de strandgangers om een stad te gaan bezoeken. We doen links en rechts een espresso en wandelen rustig wat rond. De oude stad heeft mooie, smalle straatjes en veel kleine, aparte winkeltjes. Maar daar komen we niet voor, er mag niets nieuws gekocht worden want dat moet allemaal weer mee in de tas de fiets op. We zoeken het postkantoor op om de twee routeboekjes die we al uit hebben, per post naar huis te sturen. Travelling light, dat scheelt toch weer bijna 1 kg🙄. Daarna gaat Kees naar de kapper en sjouw ik wat in mijn eentje verder. Dat was nogal eens gauw gepiept en toen zijn we richting het station gelopen. Daar gingen we een auto huren. Een auto??? Ja, om in Estartit te kunnen gaan duiken, moest er een auto gehuurd gaan worden anders kwamen we natuurlijk niet in Estartit. Heel veel andere opties waren er niet. Met de fiets zou hebben gekund maar dat zou dan een etappe van meer dan 80km hebben opgeleverd en dat is dan weer niet de bedoeling van een rustdag.

Daarna lopen we terug de berg op naar onze B&B en doen we een heerlijke siesta. Dat is er nog maar weinig van gekomen deze reis. Wel lekker hoor. Daarna plannen we wat verder aan de route en bellen en reserveren wat hotels (weinig campings in de binnenlanden van Spanje) voor de route als we vrijdag weer vertrekken. Kees belt ook met een restaurant dat ons door de eigenaresse van het hotel is aanbevolen om voor de avond een tafeltje te reserveren. Als we de huurauto hebben opgehaald en thuis voor de deur neergezet hebben, lopen we de trappen af naar het restaurant. Het is een prachtig plekje, pal onder de oude kathedraal en stadsmuren, lekker op het terras. En we eten er echt heerlijk, dat was een goed advies van onze mevrouw.

Voor vandaag was er slecht weer voorspeld, jammer voor het zicht tijdens de duik maar niet onoverkomelijk. Mijn laatste duik in Tenerife was ook tijdens een enorme hoosbui. Het is een bootduik. Daar wordt ik nooit zo blij van omdat ik over het algemeen al zeeziek wordt als ik naar een boot kijk🤮. We varen naar een natuurgebied net voor de kust van Estartit en zijn met een kleine groep op de boot. Bij aankomst op de duikplek blijkt de stroming enorm sterk te zijn en moeten we via de boeilijn afdalen. Eenmaal onder voelde je de stroming wel maar was het goed te doen. Het was een fijne en mooie duik. We hebben echt heel veel grote vissen gezien. Enorme scholen grote Baarzen, een school barracuda’s, morenen en een pijlstaartrog. Erg mooi allemaal. Ik heb me er een paar jaar geleden al over verbaasd hoe mooi en divers de onderwaterwereld in Spanje is. Het zijn niet de kleurrijke koralen van Egypte of de Carib maar het is echt de moeite waard. Fijn ook om weer gedoken te hebben. Het was toch alweer bijna twee jaar geleden.

We doen boodschappen voor het avondeten nu we de auto nog hebben en brengen die naar ons huis. Daarna brengen we de auto weer terug. Terwijl we dat doen zien we de lucht in de verte alweer weer donkergrijs tot zwart kleuren. We hebben een paar goede dagen uitgekozen voor een fiets time-out. Geen gefiets door de regen maar kijken naar het naderende onweer en de plensbuien vanaf het balkon. Maar ja, die auto moet echt terug en terwijl we daar de bij het station (en dat is wel een tippeltje vanaf ons huis) de auto inleveren, gaan de hemelsluizen breed open. Het hoost weer eens voor de verandering. We hadden de in Beaune gekochte parapluie meegenomen maar die was tegen dit geweld niet opgewassen. We zoeken een plekje in een kroeg en bestellen een glas rode wijn. Deze bui wachten we even af. Na de ergste plons, lopen we toch maar richting huis. We spurten samen de trappen op en net als we de sleutel in het slot steken, breekt de volgende hoosbui weer los. Na morgen schijnt het weer beter te gaan worden. Dat is mooi want vrijdag mogen we weer aan de slag en is het weer fietsen geblazen.