Op weg naar Muhlberg

We ‘moeten’ uitslapen vanochtend, het mandje met daarin ons ontbijt wordt ‘pas’ om  8 uur gebracht. En aangezien wij allebei van de vroege zijn, valt dat niet mee. Maar vanochtend is het ons zomaar gelukt om tot kwart voor 7 te slapen, dat moet in de krant want dat lukt ons niet zo vaak. Hadden we nog mooi de tijd om de tassen te pakken en lekker te douchen. Toen Kees om kwart voor 8 de deur opentrok stond daar al een aller schattigst mandje klaar met daarin ons ontbijt. Allebei een broodje, een sneetje brood en een yoghurtje met daarin vers fruit en cruesli. Daarop moeten we de dag wel kunnen starten. We tillen de fietsen de trap op, die stonden vannacht beneden in de tuin achter slot en grendel, en bepakken ze weer. We hadden al besloten om aan de linkerkant van de Elbe te blijven omdat daar meer schaduw zou staan. Dat is wel nodig want ook vandaag is het echt blistering hot. De Elbe voert eerst nog door een heuvelachtig landschap. Omdat er een omleiding was op de Elberradweg viel het qua schaduw dan toch nog tegen. We kregen een paar fikse klimmen te verwerken tussen de korenakkers door. Weinig schaduw dus.

Van lieverlee wordt het steeds vlakker. Bijna polderachtig af en toe. We zien weer veel vogels vandaag. Veel Rode Wouwen, die opvallend dicht bij elkaar zitten. We proberen er foto’s van te maken maar dat gaat met de camera al niet of nauwelijks. Laat staan met de Iphone. Mijn camera die overigens kaduuk is. Die zit alweer een tijdje werkeloos in de stuurtas (mij mateloos te irriteren omdat ik er niks mee kan en hij wel gewicht met zich mee brengt en ruimte in beslag neemt. We hebben besloten om hem in Magdeburg op de post te doen. Kees meent dat dat verzekerd kan. Ik weet het niet, maar met een kapotte camera kan ik toch niets). k dacht dat roofvogels altijd een territoir hadden...veel ooievaars ook, een aantal op het nest met jong. Wat verder opvalt is dat de randen van de akkers een meter of 3/4 zijn ingezaaid met bloemen. Vooral de maisakkers hebben een heel brede rand met bloemen eromheen. Dat ziet er allemaal zoveel mooier uit.

De stadjes en de dorpjes die we vandaag passeren ogen doods en leeg. Vaak geen mens op straat en veel winkels en horecagelegenheden gesloten. Dat voelt raar, tis immers zaterdag. Je zou zeggen dat het zou moeten gonzen van activiteit maar niets is minder waard. We weten dat in Duitsland vaak op zaterdagmiddag de boel al op slot gaat maar het is nu zelfs in de ochtend al dicht. We komen door Riesa dat volgens de beschrijving in het boekje een levendig stadje zou moeten zijn. Maar nu even niet. We vinden een pizzeria die ons een espresso bezorgt en een paar straten verder een bakker waar we twee kuchen kopen om een hongerklop te voorkomen. Heel veel meer hebben we niet open gevonden. Een kilometer of 7 verder pakken we het pontje om naar de overkant te komen. Onze bestemming, inclusief camping liggen aan de overkant. Aan de overkant doen we eerst even in de schaduw een broodje. Dit weer vreet energie, we kunnen blijven eten en drinken vandaag. Gelukkig is het volgens een bordje aan de overkant van de Elbe nog maar 11 km tot de eindbestemming.

We hebben dus een vroege vandaag. We zijn al om half 1 op de camping. Leuk, klein ding met volop bomen (en dus schaduw) en ook bankjes. De tent staat in een vloek en een zucht. Daarna lekker douchen. Voor de verandering is het sanitair echt helemaal prima. Schoon en genoeg ruimte om de spullen op te hangen en neer te zetten. We doen een boodschapje en dat was het wel. We zitten nu onder een boom (off line) te bloggen (in het hele dorp is echt geen spatje internet te vinden) en te schrijven. We zijn onderweg van de boodschappen naar de tent nog door het stadje gelopen (ook weer met historisch centrum) maar ook hier is het zo doods dat er niet heel veel aan is. Toen we langs de kerktoren fietsten op weg naar de camping zag ik aan de toren een enorm spandoek hangen waarop stond: “Die Reformation geht weiter” wellicht dat daar de doodse stilte van komt.....

Inmiddels hebben we 573,7 km gefietst!