Op weg naar Homburg

We hebben een hele slechte nacht achter de rug. Het appartement waar we logeren ziet er dan weliswaar prachtig uit maar het is er echt niet te harden. Aan zo’n monumentaal pand mag natuurlijk geen airco worden opgehangen. Helaas werkten lang niet alle oude rolluiken meer waardoor de zon genadeloos binnen schijnt vrijwel de hele dag. Een raam openzetten is al helemaal geen optie omdat de snelweg op nog geen 20 meter afstand onder het huis loopt waar continue het verkeer overheen raast. Ik werd er gewoon helemaal onrustig van. We hadden de dekbedden al uit de overtrekken gefrommeld maar zelfs met alleen een hoes over je heen, dreven we het bed uit.

Zo stonden we al om kwart voor zes naast ons bed en waren we al om 7.15u gepakt en gezakt om te vertrekken. We wilden geen minuut langer in dit horrorhuis blijven. We pikken de route weer op waar we hem eergisteren hadden verlaten en fietsen rustig (en allebei een tikkie chagrijnig) weer terug richting Sarreguemines. Tis nog bewolkt en af en toe valt er een drupje regen. Maar niets om een jas voor uit de tas te halen. In Sarreguemines doen we bij hetzelfde tentje weer een espresso. Kregen we er eergisteren allebei een klein croissantje bij, vandaag kregen we er een kleine pain au chocolat bij. Lekkerrrr!

We lopen met de fiets aan de hand de brug over de Sarre over omdat het eenrichtingsverkeer is richting onze route. Daarna verlaten we de Sarre/Saar en fietsen we langs de Blies. Het ene moment in Frankrijk en het andere moment in Duitsland. Langs de Blies ligt het Biosphäre reservaat de Blies. Het is er natuurlijk weer mooi. We spotten weer Wouwen, horen de Leeuwerikken en zien weer talloze ooievaars achter maaiende boeren aan lopen. Tijdens een afdaling die ik heel erg rustig aan doe omdat Kees net daarvoor zei: “als we hier geen herten meer zien, zien we ze nergens meer”, zie ik heel in de verte iets groot caramelkleurigs lopen. Het is een hert! Geen ree, maar een echt hert. Ik roep Kees maar die hoort me te laat en het hert is alweer in het bos verdwenen. 

Langs de Blies liggen de zandzakken nog die ze nu aan het opruimen zijn. Ook hier dus duidelijk weer veel hinder geweest van hoogwater. We fietsen op tijd Homburg binnen en doen meteen bij binnenkomst onze boodschappen omdat we hadden gezien dat ons appartement een eindje buiten Homburg ligt. In het gehucht Sanddorf. Alweer in een heel groot huis. Maar hierin zit geen ingenieursbureau net als in Saarbrücken maar woont een gezin met 7 (!!!) kinderen. We zijn te vroeg en de oudere kinderen worden ingeschakeld om het appartement schoon en voor ons klaar te maken. Ondertussen zitten wij in de voortuin op een terrasje in de schaduw. 

Als we gedoucht en omgekleed zijn, fietsen we even terug naar Homburg. We komen langs de immense Karlsberg Brouwerij. En ik altijd maar denken dat dat een Deens biermerk is. Er is vanavond een muziekfestival in Homburg. Daar gaan wij niet veel van meekrijgen (hoop ik). Terwijl we een drankje doen op het terras, zitten we allebei een beetje in te storten. Tijd om naar huis te gaan en te koken. Morgen hopelijk na een goede nacht wel weer fris en fruitig op de fiets 😉