Op weg naar Pezenas

We slapen alweer als roosjes op deze camping. Het zal ongetwijfeld ook met de vermoeienissen van de fietsdag te maken hebben maar ook omdat het erg heet is overdag. Ook al starten we op tijd met de fietsdag, er blijft toch nog altijd een aanzienlijk deel van de fietsdag over dat je in de blakerende zon fietst. Daar is geen ontkomen aan. Maar iedere keer als Kees moppert als hij zich in staat te smeren met zonnebrandmelk, vraag ik of hij dan echt liever het regenpak aantrekt. Dat is dan toch ook weer niet zo.

Vanochtend was het echt super behelpen met het ontbijt. Gisteren was het immers zondag en konden we echt niets kopen voor op brood voor het ontbijt en voor de lunch. We hebben gisteren wel heerlijk zitten eten bij het restaurant aan de camping. Ik had als desert een kaasplank en omdat ik toch al aardig vol zat van het overige eten, heb ik de kaasjes van de plank in een zakdoekje gevouwen en in mijn tasje gestopt. We hadden nog wel een paar blikjes tonijn maar dat zag ik niet echt zitten voor ontbijt. Dus vanochtend een deel van ons ‘oude’  brood met mijn kaasplank van gisterenavond gesmeerd en samen een zak studentenhaver opgegeten. Zo konden we toch weer redelijk gevuld aan de fietstocht beginnen. Weet iemand eigenlijk waarom dat spul studentenhaver heet???

Vandaag fietsen we een heel eind door de Gorge van de Herault. Vlak na de camping fietsen we eerst over de Herault over zo’n mooie, ietwat antieke rariteiten brug.  Als we de gorge in fietsen volgt eerst een klim van een kilometer of 10. Deze gorge is een toeristische trekpleister, overal worden kano’s te huur aangeboden en rijden toeristen af en aan om dat avontuur te beginnen. Heel avontuurlijk zal het niet geweest zijn want er staat maar bar weinig water in de Herault. Das andere poep dan de Lesse bij Dinant. Maar het is allemaal wel heel erg mooi. Het is jammer dat het zo druk is op de weg. Er is weinig mogelijkheid om te stoppen en om foto’s te maken van dit prachtige natuurschoon.

In deze gorge ligt ook nog een heel erg mooi Middeleeuws plaatsje, Saint-Guilhem-le-Desert. Je kunt er over de koppen wandelen van de overige toeristen. Daarom wordt iedereen geacht om ook buiten op straat een mondkapje te dragen. Wij zijn het niet gewend. Tot nu toe zijn we eigenlijk alleen op plekken geweest waar nog nauwelijks toeristen waren of alleen Franse toeristen. Nu zien we regelmatig Duitse, Belgische en Nederlandse kentekens. We lopen het stadje toch in. Ondanks de trellel is het een heel mooi plekje. Bovendien is het ons onderweg nog nergens gelukt om iets voor de lunch te kopen en ons eigen oude brood inclusief tonijn is inmiddels alweer als sneeuw voor de zon verdwenen. In alle dorpjes wordt volop potterie te koop aangeboden en zijn de farmacies open maar de epiceries zijn ferme op lundi. Ik vraag me af of de mensen hier potten en pillen eten…..In het dorp scoren we twee belegde broden en wat fruit. Na de gorge klimmen we nog wat door tussen de wijngaarden door en zetten we uiteindelijk de heerlijke afdaling naar Pezenas in. 

In Pezenas kunnen we in eerste instantie onze Chambres d’hotes niet vinden. Uiteindelijk blijkt ons paradijs, want dat is het, te liggen achter hoge muren in een afzichtelijk achteraf straatje. Ik zal wat foto’s posten om jullie ons paradijs for one night te laten zien. Na de douche lopen we Pezenas in. Alweer zo’n mooie Franse stad. Deze schrijven we bij in het lijstje van Toulouse en Puy-en-Velay. Ik denk dat het ook een stad is waar veel antiek gescoord wordt om in Belgie en Nederland voor fikse prijzen te verkopen want het hangt hier van de antiekboeren aan elkaar.

Morgen fietsen we echt richting Middenlandse Zee. We fietsen richting Agde om net iets noordelijk daarvan het Canal du Midi te gaan volgen. Dus behalve klimmen bij sluizen, geen geklim. En volgens de overlevering, heerlijk lommerijk. We laten ons weer verrassen.