Richting Frankrijk

Nog niet helemaal naar Frankrijk vandaag maar wel richting Frankrijk. Volgens de berekeningen zouden we morgen de Franse grens gaan passeren als we naar Herbeumont fietsen. Vandaag was de bestemming Gembes, middenin de Belgische Ardennen. Nou dan weet je het wel en zo was het ook. Meteen na het verlaten van de camping begon het klimwerk. Gelukkig onder een weldadig zonnetje. We zagen de dreigende luchten wel al opdoemen in de verte maar dat is van later zorg. Vertrekken zonder regenpak aan en gehuld in korte broek en mouwen, voelt echt stukken prettiger. Zeker als er heel veel klimwerk is vereist. Zonder regenpak kost dat al menig zweetdruppel. Het is echt fiks klimwerk, soms geeft de kilometerteller niet meer dan 5,6 km per uur aan. Maar wij fietsen dan ook geen tour de France met lichtgewicht fietsjes en dunne bandjes. Bij ons hangt er bij ieder zo’n beetje tussen de 20 en 25 kilo bagage aan. En dat scheelt een ‘berg’ kan ik je vertellen. Het ziet er weer prachtig uit onderweg. Grote imposante hoeves en kastelen. We hebben kastelendag vandaag. We passeren er zeker 4. Alweer mooie korenvelden maar ook heel veel bosgebied. We doen een espresso bij de bakker in Celles, het mooiste dorp van Wallonie zoals ze zelf aangeven op de borden. De enige van het dorp die al open was om half 11. Als we na de koffie Celles uitfietsen via een bijzonder lange en steile klim, begint het eerst zoetjes te regenen. In eerste instantie fietsen we door in de hoop dat het hierbij blijft. Helaas is dat niet zo. Even later moet ik toch echt stoppen om in ieder geval alvast het beschermhoesje over de telefoon te trekken. Die zit boven op het stuur omdat de navigatie app daarop ons de weg wijst. En dat doe ie goed. Fijne app. Even wennen in het begin maar omdat we de route thuis al hebben gedwonload en in de navigatieapp hebben gezet, gebruikt hij onderweg alleen gps-coordinaten en geen internet en dus ook minder batterij. En terwijl ik het hoesje over de telefoon heen sta te trekken gaan de sluizen helemaal open en begint het te plenzen. De regenjas gaat aan en binnen het kwartier toch ook maar de regenbroek. Wat een teringweer. Tis zo’n zonde dat weer. Je blijft wel zien hoe mooi het is onderweg maar het kijkt zoveel anders en je neemt ook niet echt de tijd om er echt even voor stil te staan en even een foto te maken. Het blijft heel erg op en af gaan en de regen maakt het er ook niet makkelijker op.

We drinken onderweg op een leuk terrasje onder de parasol nog een espresso en bestellen een soepje om op te warmen. We raken aan de praat met 2 Nederlandse mannen. Ook allebei op de fiets. De een op weg naar Barcelona en de ander vergezelt hem tot Verdun. Die laatste vindt ons echt van lotje getikt. We zijn er al heel wat tegengekomen onderweg. Vlamingen maar vooral Nederlanders. Sommigen met de electrische fiets maar toch ook een fiks aantal met een gewone fiets. We blijven omhoog trappen en willen voor 12u in Houyet zijn, onze laatste mogelijkheid om onderweg nog wat te eten te kopen. Het is niet echt een dichtbevolkt gebied van Belgie en dus zijn de supermarkten onderweg ook dungezaaid. Op internet teruggezien dat de minimarket in Houyet op zondag tot 12u open is dus we moeten een beetje vaart maken. Het volgende verkeersbord geeft aan dat Houyet nog 4 km fietsen is. Normaalgesproken doen we dat met 2 vingers in de neus binnen een half uur maar als er veel klimwerk bij komt kijken is dat een ander verhaal. We hebben geluk, we mogen eindelijk een substantieel stuk dalen, 3 km. Dat moet dus wel gaan lukken. Het is een wat drukkere weg maar we dalen lekker. We tikken de 50km/u aan en ik krijg de complimenten van Kees dat mijn daalkwaliteiten dik in orde zijn. Dat moet ook wel voor een oud motorrijder. Die moet immers wel kunnen sturen. We kopen wat in de buurtsuper maar heel groot is het assortiment niet. Maar goed, we gaan ieder geval niet omkomen van de honger!

Na Houyet mogen we weer een stuk over de oude spoorlijn fietsen. Dat klimt ook wel, maar nooit meer dan 2%. Daarna worden we het bos ingeleid en fietsen we hoog boven de Lesse parallel aan de rivier. Ik weet het, het begint saai te worden, maar het is echt heel erg mooi. Als we langs een gemengd bos fietsen vind ik dat ik lang genoeg voor me uit heb zitten koekeloeren en heb zitten stoempen in de regen en besluit om een blik in het bos te werpen. Kijk ik toch ineens recht in de reebruine ogen van een hele mooie kastanjekleurige ree vlakbij ons. Ik heb de tegenwoordigheid van geest om niet meteen te gaan gillen naar Kees en wijs alleen maar. Hij ziet haar ook. Ze blijft ons nog even aan staan te kijken en springt vervolgens verder het bos in. Dan zie ik dat er twee kalfjes achteraan springen. Wat een bonus voor zo’n mooie maar erg regenachtige dag. Denk dat dat er ook wel aan meegewerkt heeft dat we ze gezien hebben. Het is met dit weer natuurlijk uitgestorven in zo’n bos en daarnaast. Behalve de enkele dwaas op de fiets onderweg naar Valencia 😉. 

We fietsen Gembes in en gaan na een heerlijk warme douche verdiend van een wijntje genieten op het terras van de overbuurman. In de zon, want die is gelukkig tevoorschijn gekomen net voordat we onze bestemming bereikten.