Hurecourt

Ondanks de regen hebben we allebei lekker geslapen in het tentje. Het ding moet alleen wel kletsnat de tent in want ons strategisch uitgekozen plek waardoor de tent ‘s ochtends bij het eerste ochtendgloren al de zon zou moeten vangen, haalde helaas niet veel uit. De zon kroop steeds weg achter grote dikke wolken. Zo dik dat we bang waren voor een tochtje met de regenjas aan. Eerst alle tassen gepakt, toen gedoucht en vervolgens ontbeten. Uiteindelijk toch besloten om dat natte ding maar op te vouwen en in de zak te stoppen want dat hij in Charmes op de camping nog droog ging worden, daar hadden we weinig fiducie in. 

De campingbaas en de twee Franse fietsers gedag gezegd en zo van de camping af weer de route op. Voorlopig volgden we soms de Moezel en soms het Vogezenkanaal die parallel aan elkaar lopen. Dat is lekker relaxed fietsen, alleen maar wandelaars, fietsers, skaters en hardlopers. Heel Frankrijk sport op zondag langs zo’n kanaal, lijkt wel. Dat lijkt heerlijk vlak fietsen maar op zondag zijn we echt minstens 40 sluizen gepasseerd. En je weet wel waar zo’n sluis voor dient, namelijk om hoogteverschil te overbruggen. Dus bij iedere sluis mogen we in de benen en krijgen we zo’n steile puist voor de kiezen. Maar niet gemopperd, het fietst lekker door en het is alweer bijzonder mooi. We zeggen tegen mekaar dat we er niet aan zouden moeten denken om hier met een motorbootje te varen, je vaart echt van sluis naar sluis, dus heel erg opschieten doet het hier niet. Toch zien we bijvoorbeeld plezierjachtjes uit Dusseldorf en uit Straatsburg. Ik hoop dat het traject hiervoor niet zo ‘ besluisd is’ want dan moet je er toch echt goed de tijd voor uittrekken. 

Volgens de planning hebben we inclusief detour naar de camping 70km voor de boeg. Maar soms gaat het mis in de telling. De route boekjes hebben we al eens ooit gekocht ergens in 2016/2017 toen we eigenlijk gedacht hadden deze fietstocht te maken maar het niet door kon gaan. Ik heb de gps routes van deze tocht pas vorig jaar gedownload en pas heel recent op de fietsnavigatie app gezet. We zien toch wel regelmatig dat de route in het boek (en dus de kilometertelling) afwijkt van de gps route die we ook daadwerkelijk fietsen en soms leidt dat tot wat onverwachte extra en soms ook minder kilometers. Het is niet anders. De kartograaf die deze route heeft gemaakt schreef in  het boekje een lovende recensie over een camping iets van de route af en daar wilden we naartoe. Even goed gekeken waar we van de route af moesten en vervolgens googlemaps weer aangezet. Maar dat gaat lang niet altijd goed. Mevrouw google raakt op het platteland nogal eens de draad kwijt. En niet zo’n beetje. Meestal navigeer ik met de telefoon op mijn stuur met googlemaps naar de plaats van bestemming. Ik ben niet alleen afhankelijk van wat ze zegt maar kan tegelijkertijd ook op de kaart kijken. Maar ja, mijn internetbundel is ook niet van elastiek bovendien had ik even 0 G, dus Kees zet mevrouw Google op die van hem aan. Hij ziet dus geen kaart maar hoort alleen haar commando’s. Dat is geen gelukkige combinatie. Sowieso zijn Kees en Google geen gelukkige combinatie 😂. Ik hoorde het al van een afstand, allemaal tegenstrijdige commando’s inclusief het vermaledijde ‘ keer om’. Het gevloek was even niet van de lucht. Inmiddels zag ik in mijn beeldscherm dat ik weer bereik had, dus heb ik het adres ook even in die van mij ingevoerd. Ik kreeg ook vreemde commando’s maar ik had de kaart van google voor mijn neus en kon dus zien waar we naartoe moesten en wat dus wel of niet logisch was. Er volgde naar de camping nog fiks wat klimwerk maar ook een heel mooi stuk door een heel dicht en donker bos met daarin verborgen een paar visvijvers en uiteindelijk drukten we de kilometerteller uit op 92km. Er zijn van die dagen dat je wat extra ‘resilience’ nodig hebt. Dit was er een.

Maar als je dan ziet wat je er  terugkrijgt dan is dat allemaal heel erg de moeite waard. Een prachtige kleine camping met een hele hartelijke ontvangst van de Nederlandse eigenaren en een plek met een uitzicht om je vingers bij af te likken. De campingbaas duwt ons het laatste steile stuk van de camping naar boven, zet twee loungestoelen voor ons klaar en nodigt ons uit voor de campingborrel die van 5 tot 7 wordt gehouden in het cafeetje op de camping. Overal staan ook van die handige picknickbanken. Het is een bijzonder complete en goed uitgeruste camping. Gelukkig konden we bij de receptie ook nog een blik chili 🌶 con carne kopen. Want boodschappen doen is in deze verlaten hoek van Frankrijk erg ingewikkeld en op zondag eigenlijk vrijwel onmogelijk. We hadden een beetje gedacht en gehoopt op de camping een hapje te kunnen  eten maar dat gingen hem dus niet worden. Gelukkig dat we nog zoiets konden kopen anders hadden we het moeten doen op wat oud brood en gedroogde abrikoosjes. Dat is wat weinig na zo’n inspanning. Zo komen we nooit van ons geld af 😅

We zijgen eerst neer in de klaargezette loungestoelen, (vr)eten een zak chips leeg en genieten intens van ons uitzicht. Daarna trekken we de kleddernatte tent uit de zak en pinnen we die in no time op. 2x achterelkaar opzetten en je weet al niet meer beter. Daarna gaan we even al het stof van ons afspoelen onder een heerlijke douche en smeer ik me bijna van top tot teen in met de nestosyl. We zijn in Charmes op de camping, waarschijnlijk ‘s avonds in de grote scoutingtent, helemaal lekgestoken door de muggen. We zien er niet uit. Alsof we de waterpokken hebben. En het jeukt dat het een lieve lust is. Daarna sluiten we aan bij de borrel. De kring wordt groter gemaakt en we zitten buiten op het terras met allemaal Nederlanders en een enkele Vlaming. Best gezellig, zo’n kringgesprek onder het genot van een biertje en een wijntje. Daarna warmen we de Chili op. Die smaakt eigenlijk best. Het koelt best snel af. Dat komt natuurlijk omdat we boven op de berg zitten. Voor ons geen EK finale dit jaar. Geen televisie en al helemaal geen wifi. Maar who needs football with a view like this!